۸ بهمن ۱۳۴۸ ـ درگذشت سید حسن تقی‌زاده
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۴۸
مصادف با ۲۰ ذیقعده ۱۳۸۹ و ۸ بهمن ۱۳۴۸
درگذشت سید حسن تقی‌زاده
سید حسن تقی‌زاده در چند سال آخر زندگی خود، به علت درد پا، قادر به راه رفتن نبود و ناچار با صندلی گردان حرکت می‌کرد و در چند روز آخر عمرش به شدت بیماریش افزوده شد تا این‌که سرانجام در تهران چشم از جهان فروبست و در آرامگاه ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.
وی در ۵ شهریور ۱۲۵۶ در تبریز متولد و بیش از ۹ دهه زیست و افزودن بر ۷۰ سال آن را به مبارزه و فعالیت سپری نمود.
او مردی آزاداندیش، آزادی‌خواه و دمکرات‌منش بود که به رفاه و آسایش افراد طبقات محروم و زحمتکش جامعه علاقه زیادی داشت. در ترویج و تشویق ایران‌شناسان سعی بلیغ داشت و خود یکی از ایران‌شناسان و کتاب‌شناسان مبارز بود و زمانی ریاست کنگره ایران‌شناسی تهران را برعهده داشت.
از آثار مهم وی می‌توان به گاهشماری در ایران، مانی و دین او، تحقیق در احوال و آثار فردوسی و ناصرخسرو، رساله تحقیق در احوال کنونی ایران، توجه بیشتر به ولایات، مقدمه تعلیم عمومی، آینده روشن، لزوم حفظ زبان فصیح فارسی، جنبش ملی ادبی، و اخذ تمدن خارجی اشاره کرد.
علاوه بر آثار یاد شده، مقالات بی‌شماری از تقی‌زاده در مجلات کاوه، آینده، تقدم، تعلیم و تربیت، ارمغان، یغما، مهر، سخن، مجله دانشکده ادبیات تبریز و غیره چاپ شده است.