پنجشنبه ۴ مهر ۱۲۸۵
مصادف با ۸ شعبان ۱۳۳۴ و ۲۷ سپتامبر ۱۹۰۶
دستور مظفرالدین‌شاه برای برقراری مشروطه در تبریز
تولد مشروطه و برقراری مشروطیت، این عقیده دور از واقعیت را که پادشاه ظل‌الله و برگزیده مطلق بوده و از اول خلقت جزو اعتقادات مردم به‌شمار می‌رفت و ریشه هزاران سال بدبختی بشر بود، را از میان برداشت و نشان داد که پادشاه صرفاً نماینده ملت و منتخب جامعه است.
مردم ایران برای رهایی از این تفکر و نیز مبارزه با استبداد، به نهضت مشروطه پیوسته بودند و امید داشتند در سایه این نهضت به همه آرزوهای فردی و اجتماعی خود دست یابند و کشورشان در مسیر پیشرفت بیفتد.
در این زمان انگلیس از کشورهایی بود که به دلیل رقابت با روسیه، مردم ایران را تشویق به ایجاد نهضت و انقلاب می‌کرد تا افرادی را که پیرو سیاست انگلیس هستند بر روی کار بیاورد. از این رو، زمانی که گروهی از مردم تبریز به پیروی از مردم تهران، نهضت مشروطه را آغاز کردند، به سوی کنسولگری انگلیس در تبریز رفته و آنجا متحصن شدند و به دنبال آن شهر به تعطیلی کشیده شد و مردم در یکی از مساجد شهر تحصن کرده و خواستار مشروطه شدند.
در چنین روزی بود که تلگرافی از جانب مظفرالدین شاه مبنی بر قبول درخواست مردم تبریز دریافت شد و بدین ترتیب مشروطیت در این شهر برقرار گردید و مردم به شادمانی و برگزاری جشن پرداختند.