۴ آذر ۱۳۴۵ ـ درگذشت جبار باغچه‌بان
جمعه ۴ آذر ۱۳۴۵
مصادف با ۱۱ شعبان ۱۳۸۶ و ۲۵ نوامبر ۱۹۶۶
درگذشت جبار باغچه‌بان
جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان ـ معلم، شاعر، نقاش و روزنامه‌نگار نامدار ـ در غروب روز جمعه، دار فانی را وداع گفت.
وی در سال ۱۲۶۴ هجری‌شمسی در شهر ایروان به دنیا آمد. پدرش معمار و شیرینی‌پز از اهالی تبریز بود که بعدها مقیم ایروان شده بودند. از ١۵ سالگی به ناچار تحصیل را رها و به کار پدرش پرداخت.
در آخرین سال جنگ جهانی اول به ترکیه رفت و پس از چندی تحویلدار شهرداری شهر ایغدیر شد و چندی بعد فرماندار آن شهر گردید و پس از شکست دولت عثمانی در جنگ، به ایروان بازگشت. در سال ١٢٩٨ هجری‌شمسی به همراه کاروان آوارگان جنگ، از راه جلفا به ایران آمد و پس از پشت سرگذاشتن دشواری‌های بسیار و بیماری‌های سخت، در سال ۱۳۰۳ هجری‌شمسی برای نخستین بار در ایران دست به تأسیس محلی برای نگهداری کودکان زد و نام آن را باغچه اطفال گذاشت و نام خود را از عسگرزاده به باغچه‌بان تغییر داد. ۲ سال بعد، برای تربیت کودکان کر و لال، برای اولین بار در ایران، مدرسه‌ای در تبریز دایر کرد.
وی پس از سال‌ها تلاش، وسیله‌ای را به نام تلفون گنگ اختراع کرد که ۳۷ سال بعد توسط ۲ نفر از پزشکان دانشگاه کالیفرنیا تکمیل و ارائه گردید. او نمایشنامه می‌نوشت و بچه‌ها آن را اجرا می‌کردند و بدین ترتیب برای نخستین بار، لباس‌های یک شکل و برنامه ورزشی برای دانش‌آموزان تدارک دید.
از کارهای ارزنده پدر کودکان کر و لال، ترجمه رباعیات خیام به زبان ترکی‌آذری است که برای نوشتن آن مدت ۳۱ سال زحمت کشید و همچنین آثار ارزشمندی را تألیف کرد که از آن میان می‌توان به کتاب‌های زیر به‌عنوان نمونه اشاره کرد:
زندگی کودکان، بازیچه دانش، دستور تعلیم الفبا، علم آموزش برای دانشسراها، پروانه‌نین کتابی، الفبای خودآموز برای سالمندان، الفبای سربازان، کتاب اول ابتدایی، الفبای باغچه‌بان، درخت مروارید، رباعیات باغچه‌بان، روش آموزش کر و لال‌ها، من هم در دنیا آرزو دارم، بابا برفی و عروسان کوه.