۲۹ بهمن ۱۳۵۶ ـ قیام مردم تبریز
شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۵۶
۱۰ ربیع‌الاول ۱۳۹۸ و ۱۸ فوریه ۱۹۷۸
قیام مردم تبریز
این روز که مصادف با چهلم فاجعه ۱۹ دی قم بود، در بسیاری از شهرها و نقاط کشور، مجلس ختم و سوگواری برگزار شد.
در شهر تبریز مردم به دعوت آیت‌الله سید محمدعلی قاضی‌طباطبائی و ۱۰ تن از علمای تبریز، در مسجد قزللی تجمع کردند. سرگرد مقصود حق‌شناس ـ رئیس کلانتری بازار ـ به همراه عده‌ای مأمور، به مردم اعلام کرد که متفرق شوند و با توهین به مسجد، از ورود مردم جلوگیری کرد. جوانی غیرتمند به نام محمد تجلی از این توهین برافروخته شده و با وی گلاویز شد که حق‌شناس با اسلحه کمری این جوان ۲۲ ساله را به شهادت رساند. مردم خشمگین، جنازه خونین شهید را برداشته و در خیابان‌ها به راه افتادند و به تدریج راهپیمایی گسترده‌ای شکل گرفت.
یحیی لیقوانی ـ رئیس ساواک تبریز ـ با توجه به گسترش قیام مردمی با تهران تماس گرفت و شاه به جمشید آموزگار دستور حفاظت از مناطق مهم و سرکوب شدید مردم را صادر نمود.
شورای امنیتی استان، دستور استقرار یگان‌ها و ادوات نظامی از جمله تانک و نفربر را در سطح شهر داد که با مقاومت و پایمردی مردم تبریز، این شهر از خون مردان، زنان، جوانان، دانشجویان، و بازاریان رنگین گردید و سرانجام ساعت ۵ بعدازظهر نیروهای نظامی بر شهر مسلط شد.
به دنبال قیام مردم، در تبریز خسارت جانی و مالی زیادی به وجود آمد و تعداد ۱۳ کشته، ۱۲۵ مجروح، و ۵۵۰ نفر دستگیر شدند.
از جمله خسارات مادی می‌توان به تخریب و آتش‌گرفتن تعداد ۱۳۵ نقطه از شهر، ۷۳ شعبه بانک، ۸ باب سینما، ۴ باب هتل، ۳ فروند تانگ، ۵۰۰ باب مغازه، ۳۷ دستگاه اتومبیل و چندین مرکز فساد و ساختمان اشاره کرد.
در آمار ساواک خسارات چنین آمده بود: ۵۸۱ نفر دستگیر، ۹ نفر کشته، ۱۱۸ نفر زخمی، ۳ فروند تانک، ۲ باب سینما، یک باب هتل، ساختمان کاخ جوانان، ساختمان حزب رستاخیز و تعدادی اتومبیل شخصی و دولتی به آتش کشیده شدند.