۲۶ آذر ۱۲۹۵ ـ تأسیس دبیرستان فردوسی
یکشنبه ۲۶ آذر ۱۲۹۵
مصادف با ۲۱ صفر ۱۳۳۵ و ۱۷ دسامبر ۱۹۱۶
تأسیس دبیرستان فردوسی
دبیرستان محمدیه ـ معروف به فردوسی ـ بر اثر اقدامات دکتر عباس لقمان ادهم ، در محوطه‌ای به وسعت ۹۷۰۰ مترمربع تأسیس شد و باقر طلیعه به‌عنوان اولین مدیر آن انتخاب گردید.
نظارت بر دبیرستان با میرزا تقی‌خان رفعت بود و معلم‌هایی چون ابولقاسم فیوضات (ریاضیات)، باقر طلیعه (عربی)، علی‌خان ادیب‌خلوت آشتیانی (ادبیات فارسی و تاریخ)، صالح لقمان ادهم (حقوق و تعلیمات مدنیه)، علی مجیر مولوی (شیمی)، محسن رفعت و تقی رفعت (زبان خارجه) امر تدریس را در آن برعهده داشتند.
دبیرستان فردوسی ، در سال اول تأسیس، در محله سرخاب و در ساختمان حاج میرزا موسی خان امین‌الملک واقع بود اما سال بعد به خانه فرمانفرما در ششگلان منتقل شد و در سال ۱۲۹۸ هجری‌شمسی به عمارت حاج حسین معمار نقل مکان یافت.
این مدرسه در سال ۱۲۹۹ هجری‌شمسی به حیاط صندوق‌خانه، که از عمارات حرمخانه بود، اسباب‌کشی کرد و سرانجام به ساختمان دایمی خود در سمت جنوبی خیابان امام خمینی(ره) انتقال پیدا کرد.
بنای آن در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی توسط میسیون‌های آمریکایی ساخته شده بود و پس از انحلال مدرسه آمریکایی‌ها، ساختمان آن در سال ۱۳۱۹ هجری شمسی از طرف دولت خریداری و به اداره فرهنگ واگذار شد. پس از واگذاری، ابتدا دانشسرای ایراندخت در آن استقرار یافت و از مهرماه ۱۳۲۰ هجری‌شمسی به دبیرستان فردوسی اختصاص یافت.
ابتدا نام آن محمدیه و بعدها مدرسه متوسطه تبریز بود که در سال ۱۳۱۳ هجری‌شمسی، مصادف با جشن هزاره تولد فردوسی، دبیرستان فردوسی نامیده شد.
در زمان‌های مختلف، مدیریت این مجموعه آموزشی ارزشمند را کسانی چون باقر طلیعه، میرزا محسن رفعت، میرزا ابولقاسم فیوضات، اسمعیل امیرخیزی، علی‌محمد فره‌وشی و دیگر رجل سرشناس برعهده داشتند.