۲ اسفند ۱۳۵۹ ـ درگذشت سید مهدی قاضی‌طباطبائی
شنبه ۲ اسفند ۱۳۵۹
مصادف با ۱۶ ربیع‌الثانی ۱۴۰۱ و ۲۱ فوریه ۱۹۸۱
درگذشت سید مهدی قاضی‌طباطبائی
آیت‌الله سید مهدی قاضی‌طباطبائی به دلیل فشارهای سیاسی و اقتصادی که بر اثر اختناق بعثی‌ها در نجف‌اشرف بر وی وارد شد و همچنین آوارگی و تبعید، دچار کسالت قلبی و ناراحتی در دستگاه گردش‌خون گردید و این بیماری چندین سال متوالی او را در رنج و زحمت قرار داد. از سوی دیگر، بالارفتن سن و دوران سالخوردگی این عارضه را تشدید نمود و چون همسری اختیار نکرده بود، کسی نبود که مراقبت‌های لازم را در مورد وی به عمل آورد تا اینکه حالش منقلب گشت و از این عالم رخت بربست و توسط آشنایان غسل و کفن شده و پس از تشییع باشکوهی، در یکی از حجرات صحن حرم حضرت معصومه(س)، واقع در ضلع شرقی، به خاک سپرده شد.
وی از عالمانی بود که علی‌رغم زهد و تقوا و تبحرش در علوم مختلف، چهره مشهوری به شمار نمی‌‌رفت و این در حالی بود که علاوه بر ویژگی‌های اخلاقی و علمی، افتخار فرزندی یکی از بزرگترین عارفان و اساتید بی‌بدیل نام‌آوران عرصه سلوک الی‌الله به نام آیت‌الله سید علی آقا قاضی طباطبائی(ره) را داشت.
ابتدا نزد پدر بزرگوارش دوره‌هایی از فقه، مباحث اخلاقی و عرفان را آموخت و علاوه بر آن، چون ایشان در اسرار حروف، سرآمد روزگار به شمار میرفت، سید مهدی نیز این دانش و برخی علوم غریبه چون علم اعداد و اوفاق را نزد پدر به خوبی فراگرفت. (این علم ایجاد کردن شکلی است که عدد مجموع سطور آن در حالت‌های افقی، عمودی و مورب با هم برابر باشد.)
سید مهدی همزمان با بهره‌مندی از پدر فاضل و فرزانه خویش، محضر تنی چند از استادان برجسته حوزه نجف‌اشرف را نیز درک نمود و به درجه علمی بالایی دست یافت. در خوشنویسی نیز مهارت خاصی داشت و به ویژه در ثلث، استادی منحصر به فرد به شمار میرفت و کتیبه‌های اطراف کفشداری حرم حضرت امیرالمؤمنین(ع) همه به خط ایشان زینت یافته است.
وی در عراق تحت فشار سیاسی رژیم بعثی قرار گرفت و در سال ۱۳۵۴ هجری‌شمسی به اجبار، از عراق به ایران فرستاده شد و ناچار به چشم‌پوشی از خانه و زندگی در نجف‌اشرف گردید.