۱۹ دی ۱۳۱۷ ـ درگذشت سید ابوالحسن انگجی
دوشنبه ۱۹ دی ۱۳۱۷
مصادف با ۱۸ ذیقعده ۱۳۵۷ و ۹ ژانویه ۱۹۳۹
درگذشت سید ابوالحسن انگجی
آیت‌الله سید ابوالحسن انگجی پس از ۷۴ سال عمر با عزت و تلاش علمی و اخلاقی، دعوت حق را لبیک گفت و در مقبره خانوادگی‌اش در تبریز به خاک سپرده شد. به مناسبت رحلت ایشان، مردم بسیاری از شهرهای کشور، علی‌رغم خفقان دوران رضاخانی، به سوگواری پرداختند و مجالس عزاداری باشکوهی برپا کردند.
وی از علمای مجاهد ایران بود که در حدود سال ۱۲۴۳ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. پدرش سید محمد شیخ‌الشریعه، از فقهای نامدار و برجسته آذربایجان بود و به طبع آن، خاندان انگجی از خاندان‌های اصیل و معروف تبریز به شمار می‌رود و شخصیت‌های برجسته‌ای از آن برخاسته‌اند.
در زادگاهش ادبیات فارسی، عربی، نجوم، حساب، فقه و اصول را فراگرفت و در سال ۱۲۶۶ هجری‌شمسی به سن ۲۲ سالگی برای تکمیل تحصیلات عازم نجف‌اشرف شد و از محضر درس استادان بزرگ آن زمان استفاده کرد و پس از اتمام تحصیلات و اخذ درجه اجتهاد به تبریز بازگشت و به تدریس، تألیف، ارشاد مردم و مبارزه علیه ظلم پرداخت.
آیت‌الله انگجی از جنبش مشروطه حمایت کرد، اما به واسطه تندروی مشروطه‌خواهان، از آنها کناره گرفت و به هیأت اسلامیه پیوست.
نخستین اقدام سیاسی ایشان، اعتراض به رفتار زشت سرلشکر آیرم ـ امیرلشکر رضاخان در آذربایجان ـ در روز عاشورا بود که موجب شورش مردم تبریز و اعتراض وی به این اقدام گردید. همچنین در جریان کشف حجاب و تغییر لباس، علیه رضاخان موضع‌گیری کرد که منجر به تبعیدش به سمنان شد.
کتاب‌های ارث، ازاحه الالتباس عن حکم المشکوک من اللباس، شرح کتاب حج، شرایع‌الاسلام، حاشیه بر مکاسب، رساله سوال و جواب، و حاشیه بر ریاض‌المسائل از نوشته‌های آن فقید جلیل است.