کشتی نوح در تبریز و نظریه ای جدید در این خصوص

کشتی نوح در تبریز

کشتی و طوفان نوح ، معجزه ای عظیم و ماندگار، ۷۰۰۰ سال قمری قبل از شق القمر
(نظریه ای جدید بر محل ساخت، محل نشست، شکل و ابعاد کشتی نوح)

غلامرضا ستوده، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
setoodeh@iaushiraz.ac.ir

هم‌اکنون چندین کشور جهان مانند عراق، سوریه، ترکیه، آذربایجان، ایران و یمن مدعی هستند که کشتی نوح در آنجا آرام گرفته است. طبق یکی از مطرح ترین این ادعاها، کشتی نوح بر روی کوهی در جنوب ترکیه است: قطعه ای ۱۷۰ متری از کوه که شباهتی به کشتی داشته، با عنوان فسیل کشتی نوح به دنیا معرفی شده است؛ در اطراف آن شواهدی مانند کتیبه اهل بیت، لنگرهای سنگی، میخ هایی با آلیاژ آلومینیوم و تیتانیوم شناسایی شده است و نهایتاً این مجموعه به عنوان کشتی نوح ثبت جهانی شده است. با این حال بعضی بر این باورند که این مجموعه، قطعه سنگی بیش نیست و در جاهای دیگری مانند کوه آرارات ارمنستان به دنبال کشتی هستند. آیا واقعا قطعه ای در حدود ۱۷۰ متر و با ارتفاع کم، گنجایش همه گونه های جانوری (با قابلیت تأمین غذای چند ماهه آنها) را دارد؟ محل جودی در روایات اسلامی نیز دارای اختلافات بزرگی است و برخی آن را در نزدیکی موصل می دانند. طبق روایت تورات کشتی نوح بر آرارات مستقر شد. در قاموس کتاب مقدس آمده: ارارات مقاطعه ایست در مرکز ارمنستان که مابین رود ارس و دریای وان و ارومیه واقع است. بسیاری از جویندگان مسیحی بر روی کوه آرارات به دنبال کشتی نوح هستند: برخی از آنان در شمال ترکیه و برخی در ارمنستان به دنبال آن می گردند. حتی اخیراً (در سال ۲۰۰۶) عده ای محقق به دنبال آن بر روی کوه های البرز بوده اند. برخی از محققان داخلی آن را بر روی کوه های زاگرس می دانند و نهاوند را محل فرود حضرت نوح از کشتی معرفی کرده اند.
اما واقعا محل دقیق کشتی نوح کجاست؟ در این باره به جمله معروفی از کارل برایت یکی از جویندگان مسیحی کشتی نوح اشاره می کنیم: (قاطعانه بر این باور هستم که بعضی دولتها دقیقا می¬دانند که این کشتی در کجا قرار دارد. آنها اطلاعات را کتمان می کنند، اما خداوند همه چیز را می بیند. همه چیز در زمان خود ثابت خواهد شد. ما از کوه بالا می رویم و به جستجو ادامه می دهیم، اُمیدواریم که اینطور باشد. وقتی از کوه بالا میرویم، خدا مارا می بیند. خدایا این ستایش ماست!)
در مورد شکل کشتی نوح نیز اختلافات زیادی دیده می شود. بعضی آن را شبیه کشتی های امروزی تصور می کنند، اما توجه شما را به روایتی متفاوت جلب می¬کنیم: (نوح سر کشتی را هم چون طاووس، گردن آن را همچون گردن عقاب، سینه‌ی آن را چون سینه‌ی کبوتر، دم آن را چون دم خروس، نوک آن را چون نوک باز و بال‌های آن را چون بال‌های عقاب ساخت و سپس بر آن قیر مالید و آن را هفت طبقه، و برای هر طبقه، دری قرار داد.)
علت اصلی اختلاف در شکل، ابعاد، محل ساخت و محل نشست کشتی با وجود داشتن شواهدی از آن چیست؟ علت آن است که ما با یک فیل در تاریکی طرف هستیم. (اشاره به داستانی از مثنوی معنوی) هر کسی بخشی از این پازل را در اختیار دارد اما اگر کمی بالاتر برویم کل پازل را خواهیم دید. جهت مشاهده این فیل بزرگ و کشف واقعیت باید به دو نور مجهز شویم:
۱) مراجعه به آیات قرآن و روایات اهل بیت و ایمان کامل به جزئیات و ظرائف این منابع
۲) استفاده از جدیدترین ابزارهای علمی روز، از قبیل تکنیک های سنجش از دور (به کمک ماهواره ها و پهپادها)، استفاده از سایت های حاوی نقشه های ماهواره ای و ابزارهای محاسباتی کار با این نقشه ها (جهت محاسبه فاصله مستقیم بین نقاط، ارتفاع از سطح دریا و …)
به کمک حدیثی از امام علی (ع) که در آن قطر خورشید معادل ۹۰۰*۹۰۰ میل معرفی شده است می توان مقدار مایل شرعی که معادل ۱٫۷۱۹۳۶ کیلومتر است را به عنوان کلیدی مهم در محاسبات فواصل نقاط مهم عالم بدست آورد. از این این معیار می توان واحدهای شرعی مانند ذراع، فرسخ و برید را نیز محاسبه نمود.
حال اگر از کعبه خطی به حرم امام حسین (ع) وصل کنیم و آن را ادامه دهیم پس از گذر از شهر کاظمین و ادامه این مسیر نهایتاً به شهر تبریز خواهیم رسید. فاصله این خط از کعبه برابر است با تعداد سوره های قرآن در ده میل شرعی:
۱۱۴*۱۰ mil = 114*10*1.71936 Km = 1960 Km
پس از رسیدن به این نقطه، به شهرکی باستانی به طول ۱٫۲*۲٫۴ Km در حوالی روستای طویقون تبریز برخورد خواهیم کرد که هیچ عنوانی برای آن وجود ندارد. با ادامه کاوش اطراف این شهرک و جمع آوری شواهد به نتایج غیر قابل تصوری خواهیم رسید. این شواهد دارای سه خصوصیت مهم هستند:
۱) این شواهد برای تمام مردم کره زمین قابل مشاهده و پیگیری هستند و با زدن یک عدد (عرض و طول جغرافیایی) در اینترنت قابل دستیابی¬اند.
۲) تاکنون هیچ یک از این شواهد در هیچ مقاله، کتاب و رسانه تصویری نشان داده نشده است.
۳) با توجه به ابعاد بزرگ و گسترده آنها، امکان محو، سرقت، نابودسازی و جابجایی آنها وجود ندارد.
مهمترین این شواهد عبارتند از:
۱) کتیبه ها، نقاشی ها و اشکال عجیب، از جمله: کتیبه ای حاوی نام اهل بیت به ابعاد ۵۰*۱۰۰ m، تصویری از مسافران کشتی نوح به ابعاد ۴۰۰*۶۰۰ m
۲) چندین لنگر، شمشیر، تیر و کمان و ابزار عجیب با طول های چند صد متری
۳) تعداد زیادی میخ، پین و اشیاء عجیب با ابعاد چند ده متری
۴) فسیل گیاهان و چوبهای شکسته با ابعاد چند ده متری
۵) دیواره هایی پله مانند به پهنای چند ده متری (حتی ۱۷۰ متری) با طول های زیاد (حتی چند ده کیلومتری)
۶) شهرک ها و جاده های بزرگ و عجیب که هیچ نامی ندارند و ابعاد آنها از بزرگترین تأسیسات قرون معاصر بزرگتر هستند.
۷) سنگهای قیمتی با ابعاد بزرگ (چند صد متری) ظاهراً از جنس مرمر یا زمرد
با مشاهده و ردیابی این شواهد که از تبریز شروع می شود، به کل منطقه آذربایجان ایران می رسیم و با ادامه سر نخ ها، سر از ۱۳ کشور جهان در خواهیم آورد: از غرب قزاقستان تا شرق صربستان، از جنوب روسیه تا شمال سوریه.
با جمع بندی مشاهدات، نظریه ای در قالب ۲۴ بند تدوین شده است که در ادامه دیده می شود:
۱) منطقه ساخت کشتی کل شبه جزیره عربستان بوده است. این مناطق مابین عراق و حجاز بوده است. کعبه، مسجد الاقصا و کل حرم های اهل بیت در بیرون و حاشیه این مناطق بوده اند. بیابانهای کشورهای جنوبی خلیج فارس، یمن، سوریه، اردن (و به احتمال ضعیفتر بخشی از فلسطین و مصر) نیز جزء محدوده هستند.
۲) این منطقه، کوهستانی و حاوی قله های بلند، رودهای وسیع و آب و هوای عالی بوده است و از این رو تنها محل زندگی بشر بوده است.
۳) کل خلیج فارس خشک بوده و جزء شبه جزیره محسوب می شده و مردمانی در آن زندگی می کرده اند. بر اثر طوفان و فروکش بخشی از آب پس از طوفان، این منطقه و بسیاری از خلیج ها و دریاچه های دنیا پر آب شده اند.
۴) در محل ساخت، طول کشتی ۲۴۰۰ کیلومتر (معادل ۱۴۰۰ mil) و عرض آن ۱۰۳۰ کیلومتر (معادل ۶۰۰ mil) بوده است.
۵) شمال شبه جزیره عربستان، کاملا آب بوده است و ارتباط شبه جزیره با اروپا و شمال آسیا قطع بوده است. به علت عمق و گودی این دریای وسیع، لفظ جودی (گودی) بر آن قابل اطلاق است. از این رو جودی کوه نیست بلکه دریاست. وسعت جودی به اندازه شبه جزیره عربستان بوده است.
۶) بر روی کل شبه جزیره عربستان، درخت کاری صورت گرفته، تجهیزات زیادی تعبیه شده است. به کمک چاه های نفت موجود در کل شبه جزیره، رنگ آمیزی و عایق کاری تجهیزات کشتی صورت گرفته است.
۷) از آسفالت رنگی (ترکیب نفت با اکسیدهای فلزی مختلف) در عایق کاری و رنگ قطعات کشتی استفاده شده و بالتبع ماندگاری بالایی نیز داشته است.
۸) جنس چوبهای استفاده شده طبق روایات نخل و ساج بوده است. البته بر طبق حدیثی از امام رضا (ع) راجع به کاشت صنوبری به نام شاه درخت توسط اصحاب رس، احتمال ساخت بعضی قطعات کشتی از آن وجود دارد. این درخت ها دارای ضخامت و ارتفاعی بسیار بیشتر از درختان امروزی بوده اند.
۹) از تمام موجودات زنده (گیاهان و جانوران حتی ماهیها و موجودات دریایی)، حداقل یک جفت در کشتی حضور داشته است.
۱۰) کشتی نوح زیردریایی بوده است و مشکل اکسیژن نداشته است. به بیان دقیقتر یک اکوسیستم کامل در داخل آن تعبیه شده است.
۱۱) در لحظه طوفان آب فراوانی از آسمان فرود آمده است و الزاماً به شکل باران معمولی نبوده است.
۱۲) بر اثر فشار لایه های زیرین زمین، کناره های محل ساخت کشتی شکاف و گسل عظیمی خورده است و آب های موجود در لایه های زیرین زمین فوران نموده اند. در کنار فوران آب، گدازه های آتشفشانی نیز به سمت بالا شروع به حرکت کرده اند.
۱۳) شدت آب به حدی بوده که به همراه آب های نازل شده از آسمان، کل کره زمین را به ضخامتی بیش از ۳۰۰ Km پر نموده است. در این عمق هیچ موجودی زنده نمیماند. اگر ارتفاع زیر ۸ Km بود، کافی بود تمام موجودات زنده به بالای کوه های مرتفع پناه ببرند و ساخت چنین کشتی با این عظمت، ضرورتی نمی یافت.
۱۴) پوسته و بخشی از جبه شبه جزیره عربستان به همراه تجهیزاتی که روی آن نصب شده است از زمین بلند شده و روی این آب شناور شده است و از این رو کل این مجموعه تشکیل یک کشتی داده اند. ارتفاع کشتی در این هنگام ۲۷۵ Km معادل ۱۶۰ mil بوده است.
۱۵) کشتی پس از چند ماه سرگردانی نهایتاً بر روی دریای جودی به زمین نشسته است.
۱۶) تجهیزات کشتی شامل چند بخش تو در تو بوده و هر بخش به شکل حیوانی (مانند سیمرغ، ماهی، خروس و …) طراحی شده است. داخلی ترین بخش که محل تجمع انسانها (و احتمالا حیوانات خشکی) بوده است به شکل سیمرغی به طول ۲۸ کیلومتر است که محل فرود آن شهر تبریز است. یکی دیگر از قطعات بزرگتر به شکل خروسی به طول ۳۲۷ کیلومتر است که محل نشست آن کل منطقه آذربایجان ایران است. (کل کشتی مشابه موشکهای سفینه بر، دارای چند قسمت است که در زمانهایی تنظیم شده از هم جدا می شوند و نهایتا به هم می پیوندند.)
۱۷) در موقع نشستن کشتی، قطعات آن به ترتیب به کف جودی پرتاب شده اند. قطعات اولیه دچار شکستگی شده و وسعت بیشتری پیدا کرده اند. در موقع برخورد آخرین قطعه (سیمرغ تبریز) به زمین، جهت امنیت مسافران استفاده از لنگر اجتناب ناپدیر بوده است.
۱۸) تمام کوه های رشته کوه البرز، کوه های سبلان، سهند، آرارات و دیگر قلل قفقاز از عربستان به این مناطق منتقل شده اند. (قفقاز یا کوه قاف محل نشستن سیمرغ است!!)
۱۹) بخشهایی از آب طوفان پس از فروکش کردن، در جودی باقی مانده است و دریاهای خزر و سیاه را تشکیل داده اند.
۲۰) مناطق خالی شده عربستان با گدازه های آتشفشانی لایه های پایین زمین از یک طرف و گل و لای حاصل از طوفان (و جمع شده از نقاط مختلف زمین) از سوی دیگر، پر شده است، شبیه خشاب تفنگ که با خروج یک تیر، تیر دیگری جایگزین آن می شود، با خالی شدن پوسته زمین شبه جزیره، یک پوسته نو جایگزین آن شده است. (در جنوبی ترین محل ساخت کشتی یعنی حفر کشب عربستان، دره ای آتشفشانی به پهنای ۳ کیلومتر دیده می شود و در اطراف آن فسیل هایی از چوب با ابعاد بزرگ قابل مشاهده است.)
۲۱) سازه کشتی به اقیانوس هند و دریای سرخ متصل بوده و راهی برای ورود ماهی ها و سایر حیوانات دریایی وجود داشته است. (البته با بالا آمدن آب و شروع طوفان، این اتصال به طور خودکار صورت گرفته است.) پس از نشستن کشتی، این موجودات در دریاهای سیاه، مدیترانه و دریای خزر رها شده اند.
۲۲) در زیر کشتی، یک گنجینه عظیم بیولوژیکی نهفته است. احتمال زنده بودن موجودات ماقبل تاریخ در زیر کشتی نیز زیاد است.
۲۳) فرمول آلیاژ میخ و پین ها و سایر تجهیزات کشتی و همچنین فناوری های به کار رفته، در صنایع امروزی کاربرد فراوانی خواهد داشت.
۲۴) اگر بشر بخواهد به سفر فضایی طولانی مانند مریخ برود، نیازمند اکوسیستمی شبیه کشتی نوح خواهد بود.
راجع به شهرک¬های کشف شده و کتیبه های بزرگ روی آنها، چند نظریه قابل بررسی است:
۱) بسیاری از کتیبه ها در بازه ۲۰۰ ساله ساخت کشتی ایجاد شده اند. علاوه بر حضرت نوح (ع) و مومنین همراه وی، ملائکه در ساخت آنها نقشی اساسی داشته اند و ممکن است اجنه نیز در کارها سهیم بوده باشند.
۲) بعضی از شهرک ها، متعلق به مردم کافر زمان نوح است که بر اثر طوفان، مردم آن از بین رفته اند اما خود شهرها باقی مانده اند.
۳) بعضی از شهرک ها و کتیبه ها، پس از طوفان در بازه ۵۰۰ ساله زندگی حضرت نوح ایجاد شده اند و توسط فرزندان و جانشینان وی تکمیل شده اند.
۴) اقوام های بعد مانند اصحاب رس، به ساخت شهرهای بزرگ، کاشت درختان و تعبیه کانال های بزرگ آبرسانی پرداخته اند. (در این باره به حدیثی از امام رضا (ع) اشاره خواهد شد.)
در مقاله دیگری نشان داده¬ایم که طوفان نوح، دقیقاً ۷۰۰۰ سال قمری قبل از واقعه شق القمر رخ داده است. یعنی ۸۴۴۸ سال قمری پیش (یعنی ۶۱۷۹ سال شمسی پیش از میلاد). لحظه شروع طوفان، ۲۲ ربیع الاول، لحظه سوار شدن به کشتی، اول یا دهم رجب بوده است و لحظه پایان طوفان و نشستن کشتی بر جودی، دقیقاً ۱۸ ذیحجه (عید غدیر) بوده است و بر نوروز، منطبق بوده است. عمر حضرت نوح (ع) نیز ۲۴۵۰ بوده است که شامل ۸۵۰ سال قبل از بعثت، ۹۵۰ سال پیامبری حضرت قبل از طوفان و ۵۰۰ سال آن پس از طوفان بوده است.
جزئیات دقیقتر این نظریه و تصاویر و آدرس دقیق شواهد کشف شده، در قالب فایل pdf در سایت رسمی غلامرضا ستوده به آدرس grsotudeh.ir شاخه اعجاز قرآن، قابل دسترسی است و همچنین در لینک زیر جهت استفاده علاقمندان قرار گرفته است.

لینک دانلود فایل