کاظم دینوری
(۱۲۸۱ش، تبریز ـ ۲۲ خرداد ۱۳۷۴، تبریز)
مدرس بزرگ حوزه علمیه نجف‌اشرف، شاعر، نویسنده، خوشنویس
میرزا کاظم دینوری در سال ۱۲۸۱ هجری‌شمسی در خاندان دینوری که تا ۷ نسل از علمای طراز اول دین و مروجین اسلام بودند، به‌دنیا آمد. پس از فراگیری مقدمات علوم، در سن ۲۰ سالگی به نجف‌اشرف رفت و مدت ۲۳ سال در محضر علمای برجسته آن دیار تلمذ نمود و به مدارج علمی بالایی دست یافت و نهایتاً در حوزه معظم نجف‌اشرف به تدریس مشغول شد.
وی بعد از مراجعت به زادگاهش در سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی، به انجام وظایف دینی، اقامه نماز جماعت، تدریس و ترویج دین مبین اسلام پرداخت و به تربیت طلاب در دروس فقه، اصول، حکمت، فلسفه و سخنوری اهتمام ورزید.
این عالم وارسته علاوه بر تدریس، خوشنویسی و شاعری، در نویسندگی نیز استادی چیره‌دست بود و آثار متعدد و ارزشمندی خلق نموده است که از آن میان می‌توان به آثار الاعیان، معدن الحکمه، اساس الفقاهه، الاحکام فی مباحث الالفاظ، حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری، حاشیه برکفایه‌الاصول، و رساله توضیح‌المسائل اشاره کرد.
دینوری پس از عمری تلاش در راه اعتلای کلمه توحید، در سن ۹۳ سالگی به دیار باقی شتافت و پس از تشییع شایسته و اقامه نماز توسط میرزا جعفر اشراقی، در آرامستان وادی‌رحمت به خاک سپرده شد.
با سلام ووقت بخیر
جناب آقای رستمی از زحمات جنابعالی بی نهایت سپاسگزارم و از مطالعه آثار مشاهیر آذربایجان نهایت استفاده را می بریم
سلام. سپاسگزارم