ورزشگاه یادگار امام تبریز ؛ اولین استادیوم بزرگ کشور بعد از استادیوم آزادی

ورزشگاه یادگار امام تبریز

  عملیات اجرایی ورزشگاه یادگار امام تبریز در سال ۱۳۶۸ هجری شمسی در زمینی به مختصات ۳۸°۱′۳۶″ شمالی ۴۶°۱۷′۴۵″ شرقی آغاز شد. در سال ۱۳۷۵ تأسیس و ۱۳ سال بعد در سطح گسترده ای توسعه یافت.
دومین ورزشگاه بزرگ فوتبال ایران بعد از آزادی تهران ( گنجایش ۷۵۰۹۱ نفر) بوده و از سال ۱۳۶۸ دهکده ۱۲٫۵ هکتاری ورزشی تبریز به آن ملحق شده است.

بر پایهٔ آمار ارائه شده از سوی هیأت فوتبال آذربایجان شرقی به فدراسیون فوتبال ایران، تعداد دقیق صندلی‌های نصب شده در این ورزشگاه ۶۶۸۳۳ صندلی است که آمار دقیق آن به تفکیک به شرح زیر می باشد:
طبقه اول:

ضلع غربی (جایگاه ویژه)، صندلی های سفید، ۸۹۲۵ عدد
ضلع غربی (جایگاه ویژه)، صندلی های طوسی، ۳۷۴۸ عدد
ضلع شرقی (روبروی جایگاه ویژه)، صندلی های سفید، ۱۳۹۹۴ عدد
ضلع جنوبی (زیر اسکوربرد)، صندلی های سبز، ۱۶۳۰۱ عدد
ضلع شمالی، صندلی های زرد، ۸۸۳۲ عدد
مجموع صندلی های طبقه اول: ۵۱۸۰۰ عدد

طبقه دوم:

ضلع غربی (جایگاه ویژه)، صندلی های سفید، ۲۳۵۲ عدد
ضلع غربی (جایگاه ویژه)، صندلی های زرد، ۴۸۴۹ عدد
ضلع شرقی (روبروی جایگاه ویژه)، صندلی های سفید، ۳۴۳۸ عدد
ضلع شرقی (روبروی جایگاه ویژه)، صندلی های زرد، ۴۳۹۴ عدد
مجموع صندلی های طبقه دوم:۱۵۰۳۳ عدد

این ورزشگاه، طبق ارزیابی‌های انجام گرفته توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا، موفق به دریافت درجه A شده‌است.
طراح این استادیوم، موفق به دریافت جایزه بین‌المللی AFC شده که به طبع آن ورزشگاهی واقع در شهر هیروشیمای ژاپن، با طرحی مشابه این استادیوم ساخته شده‌است.
طراحی ورزشگاه یادگار امام در سال ۱۳۶۴ شمسی صورت گرفته و کلنگ‌زنی و مراحل اجرایی آن از سال ۱۳۶۷ آغاز گردیده که طبقه اول سکوی تماشاگران ورزشگاه، فاقد ستون بوده و به صورت طبیعی بر روی صخره و کوه سوار شده که تنها دو ورزشگاه در دنیا با این ویژگی ساخته شده‌اند.

پیش از این میزان روشنایی نورافکن‌های ورزشگاه ۶۰۰ لوکس بود که مسئولان ورزشگاه، به منظور آماده‌سازی آن برای میزبانی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا، با توافق با یک شرکت بین‌المللی و الگوبرداری از ورزشگاه‌های میزبان جام جهانی در آفریقای جنوبی، میزان روشنایی آن را به ۱۵۰۰ لوکس، که بالاتر از استاندارد AFC (۱۲۰۰ لوکس) است، رسانده‌اند. به این منظور، برای نخستین بار در ایران، نورافکن‌های با قدرت بالا و مصرف کمتر به نسبت نورافکن‌های قبلی در استادیوم یادگار امام تبریز نصب شده‌است.
از خرداد ۱۳۹۵، عملیات بهسازی این ورزشگاه آغاز شده و قرار است سیستم گرمایش از کف و آبیاری هوشمند به همراه تأسیسات جانبی نصب شود. همچنین چمن ورزشگاه نیز که دارای عمر ۱۷ ساله بود، با چمن رولی جدید که از کشور ترکیه وارد شده است، جایگزین می‌شود. پیمانکار ایرانی همراه با ۲ شرکت آلمانی، مشاوره و اجرای آن را برعهده دارند. با اجرای این طرح، ورزشگاه یادگار امام، به همراه ورزشگاه آزادی تهران تنها ورزشگاه‌های ایران خواهند بود که مجهز به سیستم هیتینگ (گرمایش از کف) هستند.

یادگار امام دومین ورزشگاه ایرانی بود که تابلوهای تبلیغاتی الکترونیکی LED در کنار زمین آن نصب شد، اما به دلایل نامعلومی این تابلوها در آغاز فصل ۹۲–۱۳۹۱ جمع‌آوری گردید.
گفتنی است برای نخستین بار در تاریخ ورزش ایران، طرح بلیت الکترونیکی در این ورزشگاه به اجرا درآمده‌است. تماشاگران می‌توانند، بلیت بازی‌ها را از طریق اینترنت خریداری کرده و با استفاده از کارت-بلیت‌های الکترونیکی خود وارد ورزشگاه شوند.
با صعود باشگاه تراکتورسازی به لیگ برتر و برگزاری بازی‌های خانگی این تیم در ورزشگاه یادگار امام، این استادیوم به شهرت فراوانی در نزد مردم ایران دست یافته‌است. از این رو بسیاری از مسافران و گردش‌گرانی که وارد شهر تبریز می‌شوند، در کنار بازدید از اماکن دیدنی این شهر، از ورزشگاه یادگار امام نیز دیدن می‌کنند.