میرزا محمود طباطبایی تبریزی
(۱۴ اردیبهشت ۱۲۰۴، تبریز ـ ۱۲۷۱ش، مکه مکرمه)
عالم، فقیه، نویسنده، پژوهشگر
میرزا محمود طباطبایی مشهور به شیخ‌الاسلام به سال ۱۲۰۴ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. تحصیلات مقدماتی خود را از مکتب‌خانه آغاز نمود و چندی بعد برای فراگیری مقدمات و سطوح علوم دینی از محضر اساتید حوزه علمیه تبریز بهره گرفت.
در سن ۲۵ سالگی راهی نجف‌اشرف شد و در محضر علمای بزرگ عصر تلمذ نمود و پس از ۱۲ سال اقامت و اخذ درجه اجتهاد به تبریز بازگشت و به وعظ، خطابه، ارشاد، تدریس، تحقیق و تألیف پرداخت و در زمان اندکی از علمای طراز اول عصر به شمار رفت.
وی در فنون مختلفی همچون طب، ریاضی، لغت، شعر و ادب صاحب نظر بود و چون از سنین جوانی مشغول تألیف شده بود، آثار ارزشمندی خلق کرد.
از مهم‌ترین آثار طباطبائی می‌توان آثار زیر را برشمرد:
کاشفه الکشاف، مفتاح البسمله، المتهل الصافی، مواقع النجوم، تمییز الصحیح من الجریح فی التعادل و الترجیح، حاشیه مجمع البحرین، حقایق القوانین، و دکه القضاء فی مسائل الشهاده و القضاء.
این عالم و اندیشمند برجسته در سال ۱۲۷۱ هجری‌شمسی حین انجام مناسک حج دارفانی را وداع گفت و در آرامستان معروف معلی در مکه مکرمه به خاک سپرده شد.