منصور جهانبانی
(۱۲۸۰ش، تبریز ـ ۲۹ شهریور ۱۳۵۹، تهران)
نماینده دائم ایران در سازمان ملل، رئیس پلیس راه‌آهن کشور
منصور جهانبانی به سال ۱۲۸۰ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه نظام گردید و چندی بعد با درجه افسری به استخدام ارتش درآمد.
وی در سال ۱۳۰۱ هجری‌شمسی راهی فرانسه شد و مدت ۳ سال در مدرسه سن‌سیر پاریس تحصیلات خود را ادامه داد و ضمن مراجعت به ایران در ارتش به کار پرداخت.
هنگامی که در سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی برادرش سرلشکر امان‌اله جهانبانی مورد غضب رضاشاه واقع گردید، منصور نیز از ارتش اخراج و در نهایت خدمات خود را در وزارت راه ادامه داد و ریاست اداره راه شوسه را برعهده گرفت. در این زمان بود که نام‌خانوادگی خود را از جهانبانی به شه‌بنده تغییر داد و بدین ترتیب با عفو شاه به ارتش بازگشت.
نخست به فرماندهی تیپ اردبیل منصوب شد و چندی بعد مأمور خدمت در شهربانی گردید و ضمن ارتقای درجه به سرتیپی و سرلشکری، ریاست پلیس راه‌آهن کشور را برعهده گرفت.
دختر وی با غلامرضا پهلوی ـ فرزند رضاشاه پهلوی (۲۵ اردیبهشت ۱۳۰۲، تهران ـ در قید حیات) ـ ازدواج کرد و از این رو راه پیشرفت برایش هموار گردید و رفته‌رفته در مسئولیت‌های مهمی مشغول به کار شد.
شه‌بنده نماینده دائم ایران در سازمان ملل بود و ۳ دوره نمایندگی مجلس شورای ملی را برعهده داشت و سرانجام در سال ۱۳۵۹ هجری‌شمسی در تهران چشم از جهان فروبست.