مقبره الشعرا ؛ آرامستان مفاخر فرهنگی
مقبره الشعرا
مقبره الشعرای تبریز در محله سرخاب (خیابان ثقه الاسلام) و ضلع شمالی بقعه سید حمزه واقع است.
بنای معظم یابود زیبایی با تاسیسات گردشگری با طرحی از معمار معاصر توسط محمد فرزان مهر در این محل ایجاد گردیده که آرامگاه ۴۰۰ نفر از مفاخر فرهنگی تبریز در آن قرار دارد.
از گورستان تاریخی مقبره الشعرا، تا قبل از قرن هشتم نامی برده نشده و قدیمیترین تذکره فارسی (لباب الالباب ـ محمد عوفی) که ظاهراً در سال ۶۱۸ هجری‌قمری تالیف شده و شامل شرح حال شاعران قدیم مانند خاقانی، ظهیرالدین فاریابی و … است، نامی از این مکان برده نشده است.
قدیمیترین کتابی که نام مقبره الشعرا در آن آمده، نزهه القلوب اثر حمدالله مستوفی می باشد که در سال ۷۴۰ هجری‌قمری تالیف شده است.
مقبره الشعرا در گذشته با اسامی حظیره الشعرا، حظیره القضاه و قبرستان سرخاب نامیده می شد.
نویسندگان و محققان بسیاری با تحقیق در مورد محل واقعی مقبره الشعرا اذعان دارند که بر اثر زلزله های پیاپی از این مقبره اثری برجای نمانده است و نمیتوان محل دقیق آن را تعیین نمود. اما محمدرضا طباطبایی تبریزی، صاحب کتاب «تاریخ اولاد اطهار» که در سال ۱۲۹۴ هجری‌قمری تالیف شده، نوشته است که به علت زلزله های بسیار مخصوصاً زلزله سال ۱۱۹۳ هجری‌قمری آثاری از آن به جای نمانده است و در این در حالی است که عزیز دولت آبادی هم در تائید گفته پیشین در مقاله «زلزله های تبریز» درباره مزارات مقبره الشعرا چنین نوشته است: با کمال تاسف از مزارات شهریاران شعر و ادب مثل خاقانی شروانی، اسدی طوسی، ظهیر فاریابی، مجیرالدین بیلقانی، حکیم قطران تبریزی، شاهپور بن محمد اشهری سبزواری، خواجه همام تبریزی و ….. کوچکترین نشانه و اثری نمی یابید.
معروفترین افراد دفن شده در مقبره الشعرای تبریز، عبارتند از: اسدی طوسی، قطران تبریزی، مجیرالدین بیلقانی، خاقانی شیروانی، ظهیرالدین فاریابی، شاپور نیشابوری، شمس الدین سجاسی، ذوالفقار شروانی، همام تبریزی، مانی شیرازی، شکیبی تبریزی و سید محمد حسین شهریار.