محمد غروی تبریزی
(۱۲۸۴ش، نجف‌اشرف ـ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۷، تبریز)
فقیه، عالم، نویسنده، استاد برجسته حوزه علمیه
میرزا محمد غروی تبریزی مشهور به توتونچی در سال ۱۲۸۴ هجری‌شمسی در نجف‌اشرف متولد شد. پدرش آیت‌اله شیخ حسین توتونچی از فقهای عالم و فرزانه عصر خود به شمار می‌رفت.
محمد در اولین سال زندگی به همراه خانواده راهی تبریز شد و از ۶ سالگی تحصیل را در مکتب آغاز نمود. چندی بعد نزد پدر علوم مقدماتی، فقه، اصول، رسائل و مکاسب را فراگرفت تا اینکه به توصیه وی راهی شهر مقدس قم گردید. مدت ۶ سال در آن شهر به تکمیل تحصیلات پرداخت و در سال ۱۳۱۳ هجری‌شمسی با کوله‌باری از علم، تقوا و معنویت به تبریز بازگشت و چند سال نزد پدر به تهذیب نفس و تکمیل سطوح عالی فقه و اصول توفیق یافت.
وی مدت نیم قرن در حوزه دین به مردم تبریز خدمت کرد و در این فاصله آثار ارزشمندی از خود برجای گذاشت و به واسطه پاکی نفس و قداست روح در میان علما و مردم عادی جایگاه ویژه‌ای یافت.
توتونچی در کنار خدمات علمی، آموزشی، فرهنگی و تبلیغی به خلق آثار مکتوب سودمندی دست زد و کتاب‌های برجسته‌ای به یادگار گذاشت که از میان مهم‌ترین آنها می‌توان عناوین زیر را برشمرد:
اسلام و خلافت، اشارات غرویه، شرح زیارت جامعه کبیره، تحفه غدیریه، مقامات مهدویه، مقالات حسینیه، شرح زیارت عاشورا، تفسیر آیه الکرسی، تفسیر سوره فاتحه الکتاب، سوال و جواب دینی، گفتگو در باب و بهاء، نمونه‌ای از اسلام، و تفسیر سوره‌های والعصر و ماعون.
این عالم وارسته اردیبهشت ماه ۱۳۵۷ در تبریز دعوت حق را لبیک گفت و تسلیم رضای حق‌تعالی شد. پیکرش پس از تشییع باشکوه، در میان حزن و اندوه علما و مردم، در آرامستان امامیه خاکسپاری گردید.