محمد عابد تبریزی
(۱۳۱۴ش، تبریز ـ ۱۳ آذر ۱۳۸۵، تبریز)
شاعر و مرثیه‌سرای نامدار آذربایجان
محمد عابد تبریزی در سال ۱۳۱۴ هجری‌شمسی در تبریز دیده به جهان گشود. از دوران کودکی حفظ قرآن، نهج‌البلاغه، نیایش‌های صحیفه‌سجادیه و مناجات سایر حضرات معصومین(ع) را با علاقه دنبال کرد و آنها را به خاطر سپرد.
وی تحصیلات حوزوی داشت اما به واسطه مطالعات گسترده‌ای که داشت، در اکثر علوم معارف اسلامی از جمله فقه، اصول، فلسفه، عرفان، ادبیات عرب و فارسی، و همچنین تفسیر قرآن کریم، دانشمندی توانا به شمار می‌رفت.
عابد در سال ۱۳۴۴ هجری‌شمسی به استخدام بانک تجارت درآمد و با تدبیر و شایستگی قابل تحسینی که داشت، پس از یک سال خدمت، به ریاست بانک منصوب شد و تا اتمام خدمات دولتی خود در همان پست انجام وظیفه نمود.
از استاد عابد تبریزی بیش از ۲۵ هزار بیت شعر به یادگار مانده است که در قالب چهار دیوان مستقل تدوین و به شرح زیر منتشر شده‌اند:
دیوان غزلیات و قصاید، ماه در محاق، مهر در شفق، و ستاره سحرگاهی.
عابد خلوت نشین در سحرگاه سیزدهم آذرماه ۱۳۸۵، پس از مناجات صبحگاهی، ندای حضرت حق را لبیک گفت و به سرای باقی شتافت و ۳ روز بعد در قطعه صدیقین آرامستان وادی‌رحمت تبریز به خاک سپرده شد.