محمد دیهیم تبریزی
(۱۲۸۶ش، تبریز ـ ۲۰ بهمن ۱۳۷۸، تهران)
ادیب، تذکره‌نویس، نویسنده، پژوهشگر
محمد دیهیم تبریزی در سال ۱۲۸۶ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. بر اثر راهنمایی های پدر، به تحصیل علوم ادبی و ریاضیات پرداخت و آنها را به خوبی فراگرفت و ضمن تدریس، به فعالیتهای فرهنگی و به ویژه روزنامه نگاری مشغول شد.
از سال ۱۳۱۱ هجری‌شمسی، خدمات مطبوعاتی خود را با مدیریت روزنامه شاهین آغاز نمود و علاوه بر مسئولیت مطبوعاتی، در صحنه های مهم سیاسی روز نیز حضور یافت.
وی در سال ۱۳۲۵ هجری‌شمسی در بیرون راندن فرقه دموکرات از آذربایجان، نقش مهمی را ایفا نمود و سرانجام بعد از ۱۰ سال رهسپار تهران شد و انجمن های ادبی مولوی، صائب و آذرآبادگان را بنیان نهاد.
شاهکار ادبی وی با نام تذکره شعرای آذربایجان که در ۵ مجلد به زیور طبع آراسته شده است، خدمت شایسته‌ای به سرزمین آذربایجان در حوزه ادبیات می‌باشد چرا که شعرای گذشته و معاصر را به طور جامع معرفی و شرح حالی از آنها آورده است.
دیهیم در طول خدمات علمی خود ۲۶ جلد کتاب درسی از جمله ریاضیات (۳جلد)، دستور زبان فارسی (۳جلد)، تعلیمات مدنی (۳جلد)، شرعیات (۳جلد)، تاریخ (۳جلد)، حساب نو (۲جلد)، جبر، و هندسه تألیف نمود که از سال ۱۳۱۰ هجری‌شمسی به مدت ۱۴ سال در مدارس تدریس می‌شد.
محمد دیهیم پس از عمری جهاد علمی، در سن ۹۲ سالگی در تهران درگذشت.