محمد حسین جنتی مقام
(۱۲۹۰ش، تبریز ـ ۱۳۶۲ش، تبریز)
شاعر، طنزپرداز، مرثیه و مدیحه‌سرا
محمد حسین جنتی مقام متخلص به صحاف در سال ۱۲۹۰ هجری‌شمسی در محله سرخاب به دنیا آمد. دوران کودکی را در مکتب‌خانه به فراگیری ادبیات کلاسیک پرداخت و در محضر اساتید برجسته‌ای همچون آیت‌اله شهیدی، اسماعیل امیرخیزی، محمدعلی صفوت، و حسین امید تحصیلات خود را ادامه داد.
از سن ۱۴ سالگی سرودن شعر را آغاز کرد و در زمان اندکی استعدادش مورد اعجاب عموم قرار گرفت. به واسطه علاقمندی به اهل بیت علیهم‌السلام و علی‌الخصوص امام حسین(ع)، واقعه جانسوز کربلا را توانمندانه به نظم کشید و اولین کتاب خود را با نام کوکب المصائب انتشار داد و چندی بعد کتاب‌های گلشن شهداء، دهه عاشورا و رهروان حقیقت را به چاپ رساند که در مدت کوتاهی در بازار نشر کمیاب شدند.
صحاف در اغلب هیئات حسینی حاضر می‌شد و اغلب مداحان نامدار از اشعار پرسوز و گداز وی که به عظمت و شجاعت اهل‌بیت(ع) می‌پرداخت و از ذکر مصیبت آنها احراز می‌کرد، استفاده می‌کردند.
شهریار سخن در مورد وی چنین نوشته است:
«در چندین بار ملاقات که افتخار زیارت آقای صحاف را داشتم از قند گفتارشان برخوردار شدم. ایشان را خیلی نزدیک به کمال صنعت شعر، و شاعری ظریف و بذله گو یافتم. به ویژه در آثاری که به زبان محلی سروده بودند، حقاً خیلی قوی و بلکه اشعر شعرای زنده فعلی آذربایجان تشخیص دادم.»
استاد شهریار در بخش دیگری از مقدمه خویش اظهار می‌دارد با اینکه به ندرت نسبت به شاعری رشک می‌برد اما با مطالعه دیوان استاد صحاف، شراره رشکی در اعماق وجودش برق می‌زند.
جنتی مقام پس از عمری پربرکت در راه ترویج اسلام و اهل‌بیت(ع)، در سال ۱۳۶۲ هجری‌شمسی به سرای جاوید شتافت و پیکرش پس از تشییع باشکوه در آرامستان سرخاب به خاک سپرده شد.