محمدعلی صفوت
(۱۲۶۰ش، تبریز ـ ۱۳۳۵ش، قم)
شاعر، نویسنده، آزادیخواه، نماینده انجمن ایالتی تبریز
میرزا محمدعلیخان صفوت فرزند شیخ محمدحسن واعظ به سال ۱۲۶۰ هجریشمسی در تبریز متولد شد. در سنین جوانی به لباس روحانیت ملبس گردید و با خطابه و وعظ به دفاع از قیام شیخ محمد خیابانی پرداخت و به همین خاطر پس از سقوط خیابانی و شکست مجاهدان، دستگیر و خانهاش به غارت رفت.
وی از اعضای فعال انجمن ادبی آذربایجان بود و در سال ۱۳۰۴ هجریشمسی به کفالت معارف آذربایجان و چندی بعد ریاست معارف اردبیل دست یافت و سپس در دارالمعلمین تبریز (دانشسرا)، به ریاست برگزیده شد.
مرحوم صفوت شخصی مقتدر در حوزه معارف بود و هر وقت در دولت مشکل فرهنگی حادث میشد، به سراغ وی میرفتند و همواره مشکل مرتفع میگردید.
میرزا محمدعلیخان از جمله نویسندگان توانمند و شعرای خوش قریحه بود که به زبانهای ترکی آذری، فارسی و عربی شعر میسرود.
از جمله مهمترین آثار تألیفی این ادیب برجسته میتوان به کتابهای تاریخ و فرهنگ آذربایجان، و داستان دوستان اشاره کرد.
صفوت در سال ۱۳۲۵ هجریشمسی از خدمات دولتی بازنشسته شد و چندی بعد به قم مهاجرت نمود و سرانجام در سال ۱۳۳۵ هجریشمسی در جوار حرم حضرت معصومه(س) چشم از جهان فروبست و همانجا به خاک سپرده شد.