محمدرضا معماران‌بنام
(۱۲۸۲ش، تبریز ـ ۱۳۷۴ش، تبریز)
طراح و معمار برجسته آثار تاریخی ایران، مجری مرمت مسجد کبود
محمدرضا معماران‌بنام ، سال ۱۲۸۲ هجری‌شمسی در محله قره‌آغاج متولد شد. پدرش استاد بالاکاظم، از معماران نامدار و برجسته در اواخر دوران حکومت قاجار بود و چنان به حرفه خویش عشق می‌ورزید که علاقمندیش باعث گردید فرزندش نیز به شغل معماری سوق یابد.
محمدرضا نزد پدر به شیوه سنتی معماری را فراگرفت و در مدت زمان کوتاهی نامش در گروه استادان نامدار معماری به درخشش درآمد.
وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی، مدتی در مسجد جامع تبریز به فراگیری علوم دینی و دروس اسلامی پرداخت اما این رشته از علوم او را اغنا نکرد از این رو مدرسه علوم دینی را رها و به تحصیل در علوم فنی و صنعت مشغول گردید و در حرفه مورد علاقه خویش علم اندوزی نمود تا اینکه از سن ۲۰ سالگی رسماً وارد کار عملی در معماری شد و بیش از هفت دهه به خلق آثار معماری ارزشمند در کشور پرداخت.
معماران در طی فعالیت‌های حرفه‌ای خود آثار تاریخی و ارزشمند متعددی را مرمت و بازسازی کرد که از آن میان می‌توان به مرمت مسجد کبود تبریز و ساخت گنبد مسجد دانشگاه صنعتی شریف به‌عنوان برجسته‌ترین آثار وی اشاره نمود که همواره نامش بر قامت بناهایش ماندگار خواهد بود.
این استاد برجسته در زمینه طراحى، تعمیر و احیای آثار تاریخى اقدامات قابل توجهی داشت. طراحى، اجرا، تعمیر و مرمت قریب به نزدیک به دویست و پنجاه حمام قدیمى، تعمیر و مرمت مساجد قدیمى، مرمت بازار بزرگ تبریز، طراحى و اجراى سد سنگى در حوالى شهرستان تکاب، طراحى و اجراى پل سلامتآباد در بیجار، تعمیر و مرمت دهانه مرکزى پل دختر میانه، و طراحى و اجراى گنبد مرکزى مسجد کبود از جمله کارهاى وی به شمار می‌رود.
در سال ۱۳۷۴ هجری‌شمسی نشان عالى لیاقت و چندی بعد لوح افتخار آفرینان آذربایجان به وى اهدا گردید تا اینکه سرانجام به سبب بیمارى و کهولت در سن ۹۲ سالگى درگذشت و پیکرش پس از تشیع، در قطعه هنرمندان وادى‌رحمت به خاک سپرده شد.
ممنونم