محسن مجتهد ؛ عالم، فقیه، نویسنده، خوشنویس
محسن مجتهد
(۱۲۳۰ش، تبریز ـ ۹ اردیبهشت ۱۳۱۲، نجف‌اشرف)
عالم، فقیه، نویسنده، خوشنویس
محسن مجتهد، سال ۱۲۳۰ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. وی فرزند میرزا محمد مجتهد مشهور به بالامجتهد و برادر میرزا صادق مجتهد، از بزرگان فقهای آذربایجان بود که از طرف رضاشاه مدت مدیدی به کردستان تبعید شده و سختی‌های بسیاری را متحمل گردید.
میرزا محسن تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش از محضر پدرش فراگرفت و سپس برای تکمیل تحصیلات راهی نجف‌اشرف شد و مدت ۹ سال در دروس علما و مراجع بلندپایه آن دیار تلمذ نمود و پس از کسب اجازه اجتهاد به میهن بازگشت و در زادگاهش به انجام خدمات دینی پرداخت.
وی دارای خطی زیبا بود و در نوشتن خطوط نسخ و نستعلیق مهارت کامل داشت و همچنین در تألیف نیز آثار ارزشمندی خلق کرد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به تبیین المحجه الی تعیین الحجه، نموذج الصرف ، چهل حدیث در مورد امام زمان(عج) و ایمان ابوطالب اشاره کرد.
این دانشمند هنرمند در سال ۱۳۰۴ هجری‌شمسی، شنوایی و به دنبال آن بینایی خود را از دست داد ولی با این حال مدت ۸ سال با بیماری کنار آمد و اعتراضی به معبودش نکرد و سرانجام با نهایت وقار و متانت، دنیای فانی را وداع گفت و در نجف‌اشراف در مقبره خانوادگی خود واقع در وادی‌السلام به خاک سپرده شد.