غلامعلی رعدی آذرخشی
(۱۶ مرداد ۱۲۸۸، تبریز ـ ۱۷ مرداد ۱۳۷۸، تهران)
ادیب، شاعر، نویسنده، نماینده دایمی ایران در سازمان یونسکو
غلامعلی رعدی آذرخشی به سال ۱۲۸۸ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. تحصیلات مقدماتی و متوسطه را در زادگاهش به پایان برد و راهی تهران گردید. پس از اخذ لیسانس از دانشکده حقوق و علوم سیاسی تهران، در آبان‌ماه ۱۳۱۵ برای ادامه تحصیل عازم پاریس شد و در رشته حقوق بین‌الملل و ادبیات تطبیقی از دانشگاه ژنو دکترا گرفت و پس از بازگشت به ایران، مدیریت کتابخانه فنی وزارت فرهنگ و ریاست اداره‌کل نگارش را پذیرفت.
رعدی در امر ایجاد فرهنگستان ایران با محمدعلی فروغی و علی‌اصغر حکمت دست به همکاری زد و مدتی نیز عهده‌دار ریاست دبیرخانه فرهنگستان ایران بود و سرانجام در سال ۱۳۴۷ هجری‌شمسی دانشکده ادبیات دانشگاه ملی را تأسیس و آن را مدیریت نمود.
وزیرمختاری، سفیرکبیری، و نمایندگی دائمی ایران در سازمان یونسکو از مسئولیت‌های مهم رعدی در دوران خدمت وی بود.
علاوه بر کتاب‌های رستاخیز ادبی ایران، زبان پارسی و وحدت ملی ایران، پنج آینه، نگاه، پرواز، و مرغ توفان، در کارنامه وی شمار زیادی مقاله، سخنرانی و شعر در روزنامه‌ها و مجلات ادبی و علمی مهم نیم قرن اخیر به چشم می‌خورد.
این ادیب توانا مدتی سرپرستی مجله آموزش و پرورش و ریاست هیئت تحریریه روزنامه ایران را برعهده داشت و سرانجام در مردادماه ۱۳۷۸ در تهران درگذشت و در آرامستان بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد.