علی سلطان‌القرائی
(۱۲۸۷ش، تبریز ـ ۲۰ اسفند ۱۳۵۹، تبریز)
ادیب، نویسنده، لغت‌شناس، از علمای طراز اول علم لغت
میرزا علی سلطان‌القرائی به سال ۱۲۸۷ هجری‌شمسی در خاندانی قریب به ۴۰۰ سال سابقه علم و فقاهت، در محله دوه‌چی به‌دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در مکتب خانه‌های آن زمان، به فراگیری علم تجوید و قرائت قرآن در محضر پدر خود ـ شیخ ابوالقاسم سلطان‌القرائی؛ از علماء بزرگ و مرجع علم تجوید در آذربایجان (۱۲۵۲ش، تبریز ـ ۱۳ آذر ۱۳۲۷، تبریز) ـ مشغول شد و همزمان نزد برادر بزرگوارش ـ میرزا جواد سلطان‌القرائی؛ دانشمند، فقیه، نویسنده و از علمای بنام آذربایجان (۵ مهر ۱۲۸۰، تبریز ـ ۹ آذر ۱۳۷۶، تبریز) ـ به تحصیل فقه، اصول، بیان، و متون ادبی پرداخت و سپس روانه حوزه علمیه شد و چندی نگذشت به عالمی تمام عیار در علوم لغت و ادبیات تبدیل گردید.
ایشان صاحب تألیفات متعددی است که از میان آنها می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:
عقود اللاّلی، تجربه الاحرار و تسلیه الابرار، و قلاده النحر فی سلیه غرائب البر و البحر.
این ادیب و لغت‌شناس فرهیخته پس از عمری تلاش خستگی ناپذیر به سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در زادگاهش به دیار باقی شتافت و در جوار قبر پدر بزرگوارش در آرامستان محله دوه‌چی به خاک سپرده شد.