علی‌اکبر یاسمی ؛ از نقاشان بزرگ و صاحب سبک ایران
علی‌اکبر یاسمی
(۱۲۸۰ش، تبریز ـ ۱۳۴۱ش، تبریز)
از نقاشان بزرگ و صاحب سبک ایران
علی‌اکبر یاسمی به سال ۱۲۸۰ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پدرش از تجار سرشناس چای و فرش بود که آرزو داشت پسرش در رشته پزشکی دارالفنون تحصیل کند اما او مخفیانه و بی‌اذن پدر وارد مدرسه کمال‌الملک شد و ضمن تحصیل مقدمات در آن مدرسه، به فراگیری اصول نقاشی پرداخت و با تسلطی که به ترسیم در شیوه‌های رئالیسم و کلاسیک به‌دست آورد، آثار قابل توجهی خلق نمود.
پس از اتمام تحصیل به زادگاهش بازگشت و مابقی عمر را صرف تدریس و خلق آثار هنری در نقاشی نمود و چون آن زمان کسی تابلو خریداری نمی‌کرد از این رو آثارش را در دیوار کارگاهش بایگانی می‌کرد.
وی از برجسته‌ترین شاگردان کمال‌الملک به شمار می‌رفت و آثارش از نظر طراحی و هارمونی رنگ‌ها مجذوب کننده و از قابلیت بسیار بالایی برخوردار بود به‌طوری که تحصین همگان را برمی‌انگیخت.
یاسمی ضمن آنکه در نقاشی از هنرمندان و اساتید بسیار بزرگ بود، در سیاه‌قلم نیز صاحب آثار شگفت‌انگیزی به شمار می‌رفت.
فرش هنر دیگر ایشان بود که چند تابلو فرش برجسته خلق شده توسط وی در موزه‌های لنینگراد، هامبورگ و فرانسه نگهداری می‌شود.
این استاد بزرگ عمر زیادی نکرد و به سن ۶۱ سالگی در زادگاهش درگذشت.
آیدین آغداشلو، نقاش برجسته کشور در مورد این هنرمند بزرگ چنین می‌گوید: «یاسمی را باید از نخستین امپرسیونیست‌های ایرانی به شمار آورد. فضا، نور، سهولت رنگ‌گذاری و ضربه‌های آزاد قلم‌مو در بسیاری از منظره‌های کوچکی که از او باقی مانده است، گواه این امر می‌باشد. دو سه حیاط و کوچه‌ای که نقاشی کرده است کاملاً حال و هوای کارهای پیسارو را دارد.»