عزیز دولت آبادی
(۹ شهریور ۱۳۰۱، تبریز ـ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۸، تبریز)
ادیب، شاعر، نویسنده، پژوهشگر، اولین رئیس کتابخانه ملی تبریز
عزیز دولت آبادی به سال ۱۳۰۱ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. بعد از اخذ دیپلم بلافاصله در رشته کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز به تحصیل پرداخت و سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
بعد از اتمام دوره کارشناسی و با توجه به علاقه‌ای که به رشته زبان و ادبیات فارسی داشت، ادامه تحصیل داد و از دانشگاه تهران در مقطع دکترا پذیرفته شد. در این دوران بود که با بدیع‌الزمان فروزانفر، منوچهر مرتضوی و لطفعلی صورتگر آشنا گردید.
دولت آبادی اولین رئیس کتابخانه ملی تبریز و رئیس کتابخانه تربیت بود و آثار ارزشمندی در حوزه کتاب و نویسندگی خلق کرد.
از مهم‌ترین آثار وی می‌توان سخنوران آذربایجان (۲جلد)، تاریخ تحول نثر فارسی معاصر، تحفه درویش، سرایندگان شعر پارسی در قفقاز، کتابخانه‌های آذربایجان، فرهنگ واژه‌های ترکی و مغولی در متون فارسی، تصحیح دیوان خیالی بخارایی، تصحیح دیوان کمال خجندی، تصحیح روضه‌اطهار، و تصحیح و چاپ دیوان ملک محمود تبریزی را به‌عنوان نمونه نام برد.
این ادیب فرزانه پس از تحمل بیماری سرطان ریه، در اردیبهشت ۱۳۸۸ دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع در مقبره‌الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.