عبدالصمد مقدم‌دانایى
(۱۳۰۵ش، تبریز ـ ۵ آذر ۱۳۷۸، تبریز)
عالم، ادیب، شاعر، نویسنده، از فضلای نامدار آذربایجان
میرزا عبدالصمد مقدم‌دانایى ، سال ۱۳۰۵ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. قرائت قرآن را تا سن ۶ سالگى به خوبى آموخت و یک سال بعد به فراگیرى علوم جدید پرداخت. پس از اتمام کلاس ششم ابتدایى، به مدرسه طالبیه رفت و مقدمات و سطوح علوم دینی را سپری نمود. چندی بعد راهی شهر مقدس قم شد و بعد از سال‌ها تلمذ در محضر بزرگان دینی آن دیار، در حدود سال ۱۳۷۵ هجری‌شمسی به زادگاهش بازگشت و به تدریس، اقامه نماز جماعت، تفسیر قرآن مجید و بیان احکام الهى در مساجد گازران و شعبان پرداخت.
مقدم دانایی کتابخانه‌اى عظیم، حاوى کتاب‌هاى چاپى و خطى نفیس داشت و ضمن آراستگی به فضائل اخلاقى، در شعر و ادب نیز صاحب نظر بود و در موضوعات دینى، اخلاقى، الهى، مراثى و مداحى اهل بیت(ع) شعر می‌سرود.
وی همچنین تألیفات ارزشمندی از خود برجای گذاشته است که به‌عنوان نمونه می‌توان به دیوان اشعار (۲جلد)، مقالات اخلاقیه یا خطابات مقدمیه، مناجات دانایى، توحید یا خداشناسى، منظومه‌اى در منطق، و نواى عندلیب اشاره کرد.
این ادیب و عالم فاضل به سال ۱۳۷۸ هجری‌شمسی در تبریز دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع و اقامه نماز، در قطعه صدیقین آرامستان وادى‌رحمت به خاک سپرده شد.