عبدالحمید شربیانی
(۱۳۰۶ش، تبریز ـ ۳۱ شهریور ۱۳۹۴، مشهد مقدس)
مرجع تقلید، نویسنده، استاد برجسته حوزه علمیه مشهد
شیخ عبدالحمید شربیانی در سال ۱۳۰۶ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. جد وی آیت‌اله فاضل شربیانی از علما و مراجع بزرگ نجف‌اشرف بود. عبدالحمید پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی و متوسطه، در سال ۱۳۲۰ هجری‌شمسی وارد حوزه علمیه تبریز شد و پس از ۲ سال تحصیل، راهی شهر مقدس قم گردید و در حوزه آن شهر از محضر علمای طراز اول حوزه بهره برد.
وی از شاگردان علامه طباطبائی(ره) در فلسفه، عرفان و علوم قرآنی بود که خود نیز پس از مدتی به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت. در سال ۱۳۴۱ هجری‌شمسی به زادگاه خویش بازگشت و مدت بیش از ۲۰ سال در حوزه علمیه تبریز به تدریس مشغول شد و ضمن تدریس به جمع علما و مبارزان پیوست و علیه رژیم پهلوی اقدامات تأثیرگذاری انجام داد تا اینکه انقلاب شکوهمند اسلامی به ثمر نشست.
شربیانی در سال ۱۳۶۴ هجری‌شمسی از سوی علما به شهر مقدس قم دعوت شد و پس از یک سال برای همیشه سکونت در جوار حضرت علی بن موسی الرضا(ع) را برگزید و در آن شهر زندگی کرد و همزمان با تدریس در حوزه علمیه مشهد، به اقامه نماز و تفسیر قرآن در حرم مطهر رضوی پرداخت.
از آثار تألیفی آیت‌اله شربیانی می‌توان به کتاب‌های العنایه الی مطالب الکفایه، ارشاد المطالب لمحتویات المکاسب، رساله النظر فی الجبر و القدر، رساله الامضاء فی القدر و القضاء، رسال‌های پیرامون ولایت فقیه در زمان غیبت، جوابیه علمای پاکستان، و رساله توضیح المسائل اشاره کرد.
وی در دهه آخر عمر خود یک دوره بیماری طولانی را سپری کرد و سرانجام در سال ۱۳۹۴ هجری‌شمسی دارفانی را وداع گفت و پس از تشییع باشکوه در رواق دارالعباده حرم مطهر رضوی(ع) به خاک سپرده شد.