عبدالحسین ناهیدی‌آذر
(۲۰ مهر ۱۳۱۷، حومه تبریز ـ ۲۱ بهمن ۱۳۹۲، تبریز)
نویسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر برجسته تاریخ آذربایجان
عبدالحسین ناهیدی‌آذر به سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی در نزدیکی تبریز به دنیا آمد. از سنین خردسالی به واسطه ظلم اربابان به تبریز مهاجرت کردند. چند سالی به دلیل فقر قادر به تحصیل نبود تا اینکه با اشتغال پدرش راهی مدرسه شد و پس از سپری نمودن دوره مقدماتی وارد دانشسرای مقدماتی گردید.
با فراغت از دانشسرا به‌عنوان معلم در شبستر به تدریس پرداخت و همزمان در رشته تاریخ تحصیلات خود را ادامه داد.
وی ضمن تدریس و تحصیل، برای روزنامه مهدآزادی مقاله می‌نوشت تا اینکه کم‌کم به نوشتن کتاب روی آورد و آثار ارزشمندی را خلق نمود.
ثمره نزدیک به ۵۰ سال پژوهش و مطالعه درخصوص تاریخ آذربایجان، کتاب‌های ارزشمندی است که ناهیدی‌آذر به رشته تحریر درآورده است و از میان مهم‌ترین آنها می‌توان به دو مبارز، سه مبارز، جنبش آزادی شیخ محمد خیابانی، روزنامه‌های تبریز در صدر مشروطیت، نقش کودکان و نوجوانان در جنبش مشروطه، و زنان ایران در جنبش مشروطه اشاره کرد.
این استاد برجسته تاریخ و معلم دلسوز، پس از سالیان سال خدمات فرهنگی ارزشمند، در سال ۱۳۹۲ هجری‌شمسی چشم از جهان فروبست و در قطعه هنرمندان آرامستان وادی‌رحمت به خاک سپرده شد.