صادق رضازاده شفق
(۹ دی ۱۲۷۱، تبریز ـ ۱۷ شهریور ۱۳۵۰، تهران)
ادیب، شاعر، نویسنده، مترجم، پژوهشگر، روزنامه‌نگار
صادق رضازاده شفق به سال ۱۲۷۱ هجری‌شمسی در محله سرخاب متولد شد. تحصیلات مقدماتی را نزد معلمان خصوصی فراگرفت و سپس به مدرسه آمریکایی‌ها رفت.
به دلیل روحیه آزادی‌طلبی، به نویسندگی علاقمند و روزنامه شفق را منتشر کرد و به نگارش مطالب اجتماعی و انتقادی پرداخت تا اینکه روزنامه در جریان به دار آویخته شدن مجاهدان تبریزی در عاشورای ۱۳۳۰ (۱۲۹۰ هجری‌شمسی)، به تعطیلی کشید و او نیز رهسپار آلمان گردید و در سال ۱۳۰۷ هجری‌شمسی از دانشگاه برلین دکترای فلسفه گرفت.
وی پس از ورود به مجلس شورای ملی، مدت ۵ دوره در آن حضور داشت و در سال ۱۳۲۴ هجری‌شمسی راهی سانفرانسیسکو شده و در تهیه و تصویب منشور سازمان ملل متحد همکاری نمود و در سال ۱۳۲۸ هجری‌شمسی به سمت نمایندگی مجلس سنای آمریکا درآمد. دو سال بعد در دانشگاه‌های کلمبیا، میشیگان و مک‌گیل به تدریس مشغول شد و چندی بعد به ایران بازگشت.
از آثار این ادیب بزرگ می‌توان به کتاب‌های راه رهایی ایران، یادگار مسافرت سوئیس، ترجمه تاریخ مختصر ایران، تاریخ ادبیات ایران، درس‌هایی از تاریخ، ترجمه یک روز از زندگی داریوش، و ایران از نظر خاورشناسان اشاره کرد.
رضازاده شفق در شهریور ۱۳۵۰ در تهران چشم از جهان فروبست و در آرامستان بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد.