سید مهدی انگجی
(۱۲۸۳ش، تبریز ـ ۴ دی ۱۳۴۳، تهران)
عالم، مرجع تقلید، خطیب، نویسنده، مترجم
سید مهدی انگجی ، فرزند آیت‌اله سید ابوالحسن انگجی(ره) در سال ۱۲۸۳ هجری‌شمسی در محله انگج به دنیا آمد. از کودکی در محضر پدر دانشمندش پرورش یافت تا اینکه در سن ۲۵ سالگی رهسپار شهر مقدس قم شد و سال‌ها به علم اندوزی در حوزه درس علمای برجسته آن دیار مشغول گردید و سرانجام پس از اخذ درجه اجتهاد، به زادگاهش بازگشت و به اقامه نماز جماعت، تدریس علوم و تربیت طلاب پرداخت.
انگجی دارای بیان شیوا و نفس گرم و خوشایندی برای مردم بود و به قدری محبوبیت داشت که در جلسه درس شرح لمعه وی، قریب به یکصد نفر جمع شده و با تمام وجود از علم و اخلاق آن استاد فرزانه بهره می‌گرفتند.
از تألیفات وی می‌توان به تقریرات دروس فقه، تقریرات دروس اصول، رسال‌های در تنجیس و عدمه، و در محراب مسجد اشاره کرد.
ایشان از سال ۱۳۳۳ هجری‌شمسی به تهران رفت و در آنجا مقیم شد و سرانجام در دی‌ماه ۱۳۴۳ در همانجا درگذشت و در جوار موزه آستانه مقدسه حرم حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد.