سید مرتضی خسروشاهی ؛ عالم، فقیه، نویسنده
سید مرتضی خسروشاهی
(۷ شهریور ۱۲۶۱، نجف‌اشرف ـ ۲ فروردین ۱۳۳۲، تبریز)
عالم، فقیه، نویسنده
سید مرتضى خسروشاهى به سال ۱۲۶۱ هجری‌شمسی در نجف‌اشرف متولد شد. چند سال بعد از تولد به همراه خانواده به زادگاه اجدادی خود (تبریز) آمد و در ۲۰ سالگی برای تکمیل تحصیلات خود مجدداً راهی نجف‌اشرف گردید و در آن دیار به درجه والای علمی و اجتهاد دست یافت.
پس از اخذ درجه اجتهاد به تبریز آمد و مشغول تدریس، تألیف و سخنرانی‌های سلسله‌وار در مسجد جامع تبریز شد. در سال ۱۳۱۳ هجری‌شمسی همراه جمعی از علمای تبریز دستگیر و به سمنان تبعید شد و پس از اتمام دوران تبعید راهی مشهد مقدس گردید تا اینکه از سال ۱۳۲۰ هجری‌شمسی مبارزه علیه حکومت نظامی کمونیستی حاکم بر آذربایجان را آغاز کرد و سرانجام محکوم به اعدام شد اما سقوط حکومت اجرای رأی را متوقف نمود.
وی آثار ارزشمندی را به رشته تحریر درآورده که از میان آنها می‌توان به موائد الافهام، رسائل مفرده، ذروه السعاده، امطار الدر، حاشیه عروه‌الوثقی، قمع‌الشکوک، مختصر الکلام، اهداءالحقیر، و نثارات‌الکواکب اشاره کرد.
این زاهد فرزانه در سال ۱۳۳۲ هجری‌شمسی بعد از ۷۱ سال عمر با برکت، دعوت حق را لبیک گفت و در جوار رحمت حق قرار گرفت.
با انتشار خبر درگذشت ایشان، عموم مردم اشک ماتم ریخته و به عزاداری پرداختند. پیکر آن عالم وارسته پس از غسل و نماز به امامت فرزندش آیت‌اله سید احمد خسروشاهى، به‌صورت امانت در جوار امامزاده سید ابراهیم محله دوه‌چی مدفون و چندی بعد پیکرش به نجف‌اشرف منتقل و در جوار مرقد مطهر حضرت علی(ع) به خاک سپرده شد.
به منظور تجلیل از خدمات ایشان، مجالس بزرگداشتى از سوى مردم در شهرهاى نجف‌اشرف، مشهد، قم، تبریز و اقصی نقاط آذربایجان برگزار گردید و به سوگواری در فراق ایشان پرداختند.
سلام علیکم / از خاندان معظم خسروشاهی ها چرا آیت الله سیر رضا خسروشاهی که هم اکنون از اساتید بنام حوزه علمیه قم هستند را معرفی نکردید؟ اگه مایل به معرفی ایشان هستید با ایمیلم تماس بگیرید تا عکس و شرح زندگانی معظم له را برایتان بفرستم.