سید ابوالفضل خسروشاهی
(۱۲۷۹ش، تبریز ـ ۲۰ آبان ۱۳۶۵، تبریز)
عالم، خطیب، مبارز، نویسنده
خاندان خسروشاهى از خاندان‌هاى علمى آذربایجان به شمار می‌رود که بیش از ۳۰۰ سال علم و فقاهت در آن خاندان ریشه دوانده و شخصیت‌هاى ممتاز علمى از آن برخاسته است.
سید ابوالفضل خسروشاهی به سال ۱۲۷۹ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. پدرش ایشان آیت‌اله حاج سید مرتضی از علما و مجتهدین بنام تبریز بود.
وی پس از طی مقدمات در زادگاهش، برای ادامه تحصیل راهی نجف‌اشرف شد و سال‌های متمادی در محضر اساتید بزرگ از جمله پدر بزرگوارش، به تلمذ پرداخت و سپس در دوران اختناق سیاه رضاخانی، به ایران بازگشت و در تبریز سکونت گزید.
وی در جریان حاکمیت دموکراتها در آذربایجان به سال ۱۳۲۴ هجری‌شمسی، علیه حاکمان وابسته به شوروی، ایستادگی کرد و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، دوشادوش آیت‌اله سید محمدعلی قاضی‌طباطبائی به مبارزه پرداخت و سرانجام نیز در همین راه جان خود را نثار اسلام و انقلاب کرد.
از این عالم جلیل‌القدر علاوه بر یادداشت‌های متفرقه، کتابی ارزشمند با عنوان نهج‌البیان به یادگار مانده است که شامل منتخبی از خطبه‌ها و سخنان گهربار پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد(ص) و ائمه اطهار می‌باشد.
خسروشاهی پس از سال‌ها درد و رنج فراوان به‌خاطر شکنجه‌های رژیم طاغوت، در سن ۸۴ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و پیکرش پس از تشییع باشکوه در قبرستان وادى رحمت به خاک سپرده شد.