سید ابوالحسن انگجی
(۱۲۴۳ش، تبریز ـ ۱۹ دی ۱۳۱۷، تبریز)
عالم، مجتهد، نویسنده، روحانی مبارز
سید ابوالحسن انگجی از علمای مجاهد ایران و فرزند سید محمد شیخ‌الشریعه تبریزی بود که در حدود سال ۱۲۴۳ هجری‌شمسی در محله انگج به دنیا آمد.
وی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش فراگرفت و در سن ۲۲ سالگی برای تکمیل دروس دینی عازم نجف‌اشرف شد و از حوزه درس استادان بزرگ آن زمان استفاده کرد و پس از اتمام تحصیلات و اخذ درجه اجتهاد به تبریز بازگشت و به تدریس، تألیف، ارشاد مردم و مبارزه علیه ظلم پرداخت.
نخستین اقدام سیاسی ایشان، اعتراض به رفتار زشت سرلشکر آیرم ـ امیرلشکر رضاخان در آذربایجان (۱۸۸۲م، باکو ـ ۱۱ فروردین ۱۳۲۷، لیختن‌اشتاین) ـ در روز عاشورا بود که موجب شورش مردم تبریز و اعتراض وی به این اقدام گردید. همچنین در جریان کشف حجاب و تغییر لباس، علیه رضاخان موضع‌گیری کرد که منجر به تبعیدش به سمنان شد و سرانجام پس از ۷۴ سال عمر با عزت و تلاش علمی و اخلاقی، به سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی دعوت حق را لبیک گفت و در مقبره خانوادگی‌اش در تبریز به خاک سپرده شد. به مناسبت رحلت ایشان، مردم بسیاری از شهرهای کشور، علی‌رغم خفقان دوران رضاخانی، به سوگواری پرداختند و مجالس عزاداری باشکوهی برپا کردند.
کتاب‌های ارث، ازاحه الالتباس عن حکم المشکوک من اللباس، شرح کتاب حج، شرایع‌الاسلام، حاشیه بر مکاسب، رساله سوال و جواب، و حاشیه بر ریاض‌المسائل از آثار قلمی آن فقید جلیل به شمار می‌روند.