سید ابراهیم دروازه‌ای
(۱۲۷۴ش، تبریز ـ ۲۶ آذر ۱۳۴۰، تهران)
عالم، فقیه، مجتهد، نویسنده، مدرس برجسته حوزه علمیه
سید ابراهیم موسوی دروازه‌ای به سال ۱۲۷۴ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی به فراگیری علوم ادبی و اسلامی پرداخت و مدت‌ها در ادبیات، منطق، کلام، فقه و اصول تحصیل خود را ادامه داد تا اینکه به درجه اجتهاد رسید و سپس راهی نجف‌اشرف شده مجدداً در محضر علمای برجسته عصر به تحصیل علم و معرفت مشغول گردید.
وی پس از فراگیری علوم مختلف، کرسی تدریسی برای خود تدارک دید و به تربیت علاقمندان و دانش‌پژوهان پرداخت. در حوزه درس وی شیوایی و جذابیت خاصی وجود داشت و موجب شده بود تا حوزه گسترده‌ای شکل گیرد و خستگی در کلاس‌هایش وجود نداشته باشد.
همزمان با تدریس، تألیفات ارزشمندی خلق کرد که از آن جمله می‌توان به کتاب‌های تفسیر قرآن کریم، کشکول، کتاب الصلوه، تحفه الاخیار فی علائم آخر الاعصار، حاشیه بر لمعه، حاشیه بر مغنی الاریب، حاشیه بر مطول، حاشیه بر رسائل و حاشیه بر مکاسب اشاره کرد.
این فقیه و عالم توانمند در اواخر عمر به بیماری قلبی شدیدی مبتلا شد و چون در تبریز معالجاتش مؤثر واقع نشد به تهران رفت و سرانجام به سال ۱۳۴۰ هجری‌شمسی در اثر حمله قلبی دار فانی را وداع گفت. پس از برگزاری مراسم تشییع شکوهمند، بنابر وصیتش در جوار حرم مطهر حضرت امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.