سیدرضا حسینی
(۱۲۸۹ش، تبریز ـ ۱۶ تیر ۱۳۶۵، تهران)
شاعر توانای آذربایجان، متخلص به سعدی‌زمان
سیدرضا حسینی معروف به سعدی‌زمان در سال ۱۲۸۹ هجری‌شمسی در خیابان منجم به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، به فراگیری ادبیات عربی، فارسی و علوم و معارف اسلامی پرداخت. از سنین جوانی به حلقه درس اساتید علوم انسانی و دینی راه یافت و در تاریخ، منطق، کلام، علم معانی، بیان و لغت مطالعات گسترده‌ای انجام داد.
وی در عین برخورداری از طبعی لطیف و ذوقی سرشار، هرگز زبان به مدح افراد نیالود و تنها در رثای سالار شهیدان شعر گفت. او در نشر نوحه ترکی مقام والایی داشت به طوری که بسیاری از شاعران مرثیه‌پرداز و معاصر آذربایجان، تشخص نوحه‌های عاشورایی خود را مدیون آن شاعر بزرگ هستند و دنباله‌رو سبک او به شمار می‌روند.
وی به‌عنوان پیشتاز شاعران نوحه‌سرای آذربایجان، اقدام به پایه‌گذاری نهضت پیرایش تحریفات از نوحه‌ها و مرثیه‌ها نمود و ادبیات نوحه را وارد مرحله جدیدی کرد و با توجه به تحصیلات عالی حوزوی و آشنایی گسترده‌ای که با کتب مقتل داشت، شاهکارهای بی‌بدیلی آفرید.
آثار الحسینی(۲جلد)، کنزالحسینی، چهارده معصوم حسینی، لمعات حسینی، نجوم درخشان، و بهترین اشعار در مناقب آل اطهار(ع)، از مهم‌ترین آثار این شاعر نامدار می باشد.
این شاعر دلسوخته در سال ۱۳۶۵ هجری‌شمسی، پس از سال‌ها تحمل بیماری در تهران درگذشت و در جوار حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.