خانه اردوبادی ، از عمارت های اعیان نشین تبریز
خانه اردوبادی
وسعت خانه اردوبادی چیزی حدود یک هزار و ۶۰۰ مترمربع است و اعیانی آن در ۳ طبقه بنا شده و اگر تصور می کنید که این ساختمان زیبا بعد از ۸۵ سال عمری که از خدا گرفته فاقد کاربری بوده و مخروبه است سخت در اشتباهید؛ از این بنا در حال حاضر به عنوان مرکز اسناد ملی شمال غرب ایران استفاده می شود و گنجینه ای است از اسناد و مدارک تاریخی بخش زیادی از آن به دوران مشروطه مربوط می شود چرا که شهر تبریز در زمان عباس میرزا محل سکونت ولی عهد بوده وبه عنوان دومین مرکز سیاسی کشور مورد توجه سیاست مداران و تجار بوده است.
هرچند خانه اردوبادی در مقایسه با سایر ابنیه باستانی قدمت قابل توجهی ندارد و ساخت این بنا به اوایل دوره حکومت رضاخان برمی گردد اما به لحاظ هنر معماری از اهمیت بسیاری برخوردار است. با این که خانه های تاریخی شهر تبریز معمولا از خشت و آجر ساخته شده اند اما خانه اردوبادی تنها بنای تاریخی تبریز است که با ترکیبی هنرمندانه از آجر و سنگ های ساختمانی ساخته شده است.
این ساختمان زیبا که در نزدیکی منطقه باغ شمال در شهر تبریز قرار دارد در سال‌های جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال تبریز به دست روس‌ها، سفارت عراق بوده است.
با وجود این که شهر تبریز قدمت تاریخی بسیار زیادی دارد و کارشناسان میراث فرهنگی از وجود ۳۰۰ خانه تاریخی در شهر تبریز یاد می کنند، اما عمر بناهای این شهر حتی به ۲۰۰ سال هم نمی رسد چرا که گفته می شود تبریز در طول هزار سال گذشته بیش از ۱۱ زلزله مخرب و ویرانگر به خود دیده است که بسیاری از ابنیه تاریخی این شهر را با خاک یکسان کرده است. برای همین از بناهای تاریخی مجلل و با عظمتی مثل کاخ غازان خان، مجموعه ربع رشیدی، میدان حسن پادشاه جز تلی از خاک چیزی باقی نمانده است.