حسین صدقیانی
(۲۲ فروردین ۱۲۸۲، تبریز ـ ۱۱ آذر ۱۳۶۱، تهران)
اولین لژیونر تاریخ فوتبال ایران، نخستین سرمربی تیم ملی و پدر فوتبال ایران
حسین صدقیانی به سال ۱۲۸۲ هجری‌شمسی در تبریز به‌دنیا آمد. پدرش از ثروتمندان سرشناس تبریز بود و او را برای تحصیل رهسپار بلژیک کرد. وی ضمن تحصیل، به فوتبال گرایش پیدا کرد و بعد از سال‌ها تلاش، نقش مهمی در بنیان‌گذاری فوتبال نوین ایران داشت و به پدر فوتبال ایران لقب گرفت.
در سال ۱۳۰۰ هجری‌شمسی عازم اتریش شد و در تیم راپید وین بازی کرد و ۴ سال بعد که تحصیلاتش به سرانجام رسید، راهی ایران شد و به مشهد رفت. در آن شهر باشگاه فوتبال فردوسی را پایه‌گذاری کرد و مجدداً به اروپا رفت و در دانشگاه بلژیک به تحصیل پرداخت و همزمان با تحصیل، به‌عنوان اولین ایرانی، در تیم مونسائو بازی کرد.
بین سال‌های ۱۳۰۹ تا ۱۳۱۱ هجری‌شمسی به‌عنوان آقای گل جام باشگاه‌های بلژیک معرفی شد و در بازی پایانی باشگاه‌های بلژیک در حضور آلبرت اول و ۶۰ هزار تماشاگر حاضر در استادیوم، با به ثمر رساندن ۳ گل، مغلوب تیم قدرتمند بروکسل شد.
صدقیانی در سال ۱۳۱۶ هجری‌شمسی به انجمن تازه تأسیس تربیت‌بدنی و پیشاهنگی پیوست و مدیر بخش فوتبال آن شد و در سال ۱۳۲۰ هجری‌شمسی به‌عنوان اولین سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، به کابل رفت و از سال ۱۳۲۵ هجری‌شمسی به مدت ۱۷ سال مسئول سازمان ورزش دانشگاه تهران بود و تا آخر عمر از ارکان اصلی فوتبال ایران به شمار می‌رفت.
وی به سال ۱۳۶۱ هجری‌شمسی در تهران دار فانی را وداع گفت و در آرامستان بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد.
اگر از فرزندان ایشان خبر دارید به ایمیل بنده پیام دهید ممنون
سلام. متاسفانه اطلاعی ندارم.