جواد سلطان‌القرائی
(۵ مهر ۱۲۸۰، تبریز ـ ۹ آذر ۱۳۷۶، تبریز)
دانشمند، فقیه، نویسنده، از علمای بنام آذربایجان
میرزا جواد سلطان‌القرائی به سال ۱۲۸۰ هجری‌شمسی در خاندانی با چندین صده سابقه علم و فقاهت، در تبریز به دنیا آمد. پس از فراگیری دروس مقدماتی و سطوح، به سرعت مدارج علمی، هنری، ادبی، فرهنگی و دینی را طی نمود و علاوه بر بهره‌گیری از علم و ادب خاندان خود، از مشایخ بزرگ و اساتید داخلی و خارجی زمان خویش نیز بهره جست تا این‌که در ۲۲ سالگی در محضر میرزا صادق مجتهد تبریزی به درجه اجتهاد دست یافت.
وی در ادامه تحقیق و تتبع خود، راهی مکه، مدینه، کربلا، نجف، سامرا، کاظمین، بیروت، دمشق و استانبول شد و علاوه بر استنساخ کتاب‌های خطی و چاپی، به نگارش مجموعه‌های ارزشمندی توفیق پیدا کرد.
سلطان‌القرائی آگاهی کامل از علوم فقه، اصول، ادبیات فارسی و عربی، حدیث، رجال، تاریخ، جغرافیا، هیئت، نجوم و ریاضیات داشت و بخش اعظم زندگی روزمره‌اش به مطالعه و نگارش کتاب گذشت و آثار ارزشمندی خلق نمود که از آن میان می‌توان به مناهج‌الایمان فی احکام خیرالادیان، رساله عملیه توضیح المسائل، تصحیح و تحشیه کلام‌اله مجید، وجوب نماز جمعه، رسائل مهم طهارت، علم کلام و فلسفه، قصائد، غزلیات، و مراثی اشاره کرد.
علاوه بر کتاب‌های مذکور بیش از صدها مقاله تحقیقی در مجلات علمی و ادبی از جمله مجلات یغما و یادگار از ایشان چاپ شده است.
وی مدت ۵۵ سال در مسجد حاج صفرعلی به اقامه نماز جماعت پرداخت و سرانجام به سن ۹۶ سالگی در روز مبعث نبی‌اکرم(ص)، دعوت حق را لبیک گفت و به سرای جاوید شتافت و جسم بی‌روحش در میان مشایعت مقلدین، دوستداران و عموم مردم تبریز، تشییع و در امامزاده موسی بن جعفر علیه‌السلام ـ واقع در راسته کوچه ـ به خاک سپرده شد.