جعفر پتگر ؛ از اساتید برجسته نقاشی و نگارگری فرش
جعفر پتگر
(۱۲۹۹ش، تبریز ـ ۱۳۸۴ش، تبریز)
از اساتید برجسته نقاشی و نگارگری فرش
جعفر برادران اکبری معروف به پتگر به سال ۱۲۹۹ هجری‌شمسی در شهر تبریز به دنیا آمد. در زادگاهش به هنرستان صنایع مستظرفه رفت و به فراگیری دوره مقدماتی نقاشی مشغول شد.
سال ۱۳۱۲ هجری‌شمسی که هنرکده هنرهای جدید تهران، وابسته اداره صناعت شد، پتگر مدت پنج سال در آنجا تحصیل کرد و با اتمام تحصیلات در دانشکده هنرهای زیبا تحصیلات خود را از سرگرفت. همان سال‌ها بود که او و برادر بزرگترش علی‌اصغر، با کمک و همفکری استادانشان تصمیم گرفتند نام فامیل خود را از برادران اکبری به پتگر تبدیل کنند. پتگر کلمه‌ای اوستایی به معنی تصویر است که در نقوش تخت جمشید هم به کار رفته است.
این استاد برجسته در سن ۲۶ سالگی نخستین نمایشگاه خود را برگزار کرد و با اینکه آن نمایشگاه حالت گروهی داشت، عنوان نخست آن به جعفر پتگر تعلق یافت.
از استاد پتگر دو کتاب به نام‌های «مرزهای هنر و انسان» و «هنر و ابدیت» برجای مانده و هشت تابلوی نفیس وی در موزه هنرهای معاصر در معرض دید عموم قرار گرفته است.
جعفر پتگر و برادرش از سال ۱۳۱۹ هجری‌شمسی آموزشگاه هنر داشتند که تا ۱۳۷۰ هجری‌شمسی فعال بود.
این استاد بزرگ نقاشی گاهی برای مجله‌ها مقاله می‌نوشت و کاریکاتور می‌کشید تا اینکه در سال ۱۳۸۴ هجری‌شمسی دعوت حق را پذیرفت.