جعفر نقوی
(۱۲۶۵ش، تبریز ـ ۲۸ تیر ۱۳۶۲، تبریز)
شاعر، نویسنده، روزنامهنگار، مشروطهخواه
میرزا جعفر نقوی خامنهای به سال ۱۲۶۵ هجریشمسی در محله اهراب چشم به جهان گشود. پس از سپری کردن مقدمات تحصیل در زادگاهش، رهسپار نجفاشرف شد و به تحصیل پرداخت و علاوه بر تسلط بر دروس دینی و زبانهای روسی، فرانسوی و اسپرانتو، در ادبیات ترکی، فارسی و عربی نیز به درجه کمال رسید.
وی شاعری بود که ضمن شرکت در انقلاب مشروطیت، از پایهگذران تحول ادبی به شمار میرفت و با سرودن شعر نو، صفحه جدیدی را در تاریخ ادبیات ایران گشود. او نشان داد که هر انقلاب سیاسی و اجتماعی، اگر بخواهد پیروز شود و به اهداف خود برسد، باید با انقلاب فرهنگی و تحول ادبی همراه باشد.
با وجود اینکه نقوی در زمان صدور فرمان مشروطه، ۲۰ سال سن داشت، برخی از روشنفکران او را جزو پیشروان جنبش مشروطه دانستهاند.
این شاعر و روزنامهنگار توانمند پس از یک دوره بیماری طولانی، در تیرماه ۱۳۶۲ دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع در آرامستان وادیرحمت به خاک سپرده شد.