دوشنبه ۲ خرداد ۱۳۰۵
مصادف با ۱۲ ذیقعده ۱۳۴۴ و ۲۴ می ۱۹۲۶
پروفسور علی اکبر ترابی متولد شد.
علی اکبر ترابی ـ جامعه‌شناس، نویسنده، مترجم، شاعر، روزنامه‌نگار و استاد ممتاز دانشگاه ـ در تبریز به دنیا آمد.
نگاهی گذرا به زندگی استاد
وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در تبریز، راهی بلژیک و فرانسه شد و با شایستگی تمام دکترای جامعه‌شناسی و فلسفه علوم را از دانشگاه سوربون پاریس اخذ نمود و در دانشگاه تبریز به تدریس پرداخت تا این که پس از ۳۰ سال آموزش علم و انسانیت به دانشجویانش، در سال ۱۳۵۹ هجری‌شمسی از خدمات دولتی بازنشسته شد.
علاقه وی به علم، فرهنگ و ادب، لحظه‌ای او را از امر نگارش دور نکرد و تا آخر عمر به پژوهش، تألیف و ترجمه پرداخت.
ایشان به دلیل داشتن جامعیت علمی، پیشگامی و دید نو در حوزه فعالیت خود، از جایگاه خاصی در اجتماع علمی برخوردار است و اساتید برجسته او را از متفکرانی می‌دانند که غنای تفکر علمی در حوزه علوم اجتماعی، از ایشان تأثیر گرفته است.
اولین کتاب مردم شناسی ایران کتابی است که به قلم ساحر این استاد نوشته شده و سال‌های سال است در دانشگاه‌های ایران تدریس می‌شود و در هر دو عصر پهلوی و انقلاب اسلامی به عنوان کتابی ارزشمند در حوزه تحقیقات اجتماعی شناخته شده است.
ترابی که تعصب خاصی به زبان مادری خود دارد، در رژیم پهلوی با سختی‌های فراوانی در ترویج آن روبرو و گرفتار حبس شده که به گفته خود تاوان جرم‌هایی چون دانش‌پراکنی و آگاهی دادن به جوانان را به این شیوه داده است.
از آثار ارزشمند قلمی این اندیشمند فرهیخته می‌توان به ائینالی ائل دایاغی، تبریز گونش یوردو، جامعه‌شناسی ادبیات فارسی، جامعه‌شناسی تبلیغات، جامعه‌شناسی در ایران امروز، جامعه‌شناسی روستایی، جامعه‌شناسی هنر و ادبیات و مثلث هنر، جامعه‌شناسی و ادبیات: شعر نو، هنری در پیوند با تکامل اجتماع، جامعه‌شناسی و دینامیسم اجتماع، شناخت علمی جامعه، فلسفه علوم، لغات و اصطلاحات، مبانی جامعه‌شناسی، ن‍ظری در ت‍اری‍خ ایران: از ل‍ح‍اظ فلسفه ، جامعه شناسی ، ت‍اری‍خ ادی‍ان و م‍ذاه‍ب و مکاتب جامعه‌شناسی معاصر اشاره کرد.