برج شهران ؛ بلندترین مجتمع مسکونی شمال غرب ایران
برج شهران
برج ۳۰ طبقه شهران با ارتفاع ۱۰۰ متر یکی از بلند ترین برجهای مسکونی تبریز و کشور می باشد که در ۳ طبقه زیر زمین با گنجایش حدود ۱۹۵ واحد پارکینگ و انباری ، یک طبقه لابی ( همکف ) با کار بری عمومی شامل مهد کودک ، کافی نت ، فروشگاه داخلی ، سالن اجتماعات ، … و ۲۷ طبقه مسکونی با گنجایش ۱۹۰ ولاحد آپارتمانی به مساحت مفید ۱۱۰ الی ۲۸۰ متر مربع در حال احداث می باشد در زیر زمین سوم این برج علاوه بر پارکینگ و انباری ، مجموعه تاسیسات مکانیکی برج و نیز مجموعه کامل استخر با امکانات رفاهی لازم طراحی گردیده است . طبقه آخر برج جهت فرود هلی کوپتر طراحی گردیده است.
موتورخانه فرعی دوم در طبقه ۱۴ قرار گرفته است . و وظیفه تامین ثقلی آب طبقات پائین تر را به عهده خواهد داشت.
در طبقات هیجدهم الی بیستم و دوم بالای لابی به دلیل حذف تعداد دیگری از دیوارهای برشی به دلیل عملکرد سازه ای زیربنای واحدها بزرگتر شده و هر طبقه شش واحد ۱۶۵ تا ۲۵۰ را در بر می گیرد.
طبقات بیست و سوم تا بیست و ششم واحدهای دوبلکس با حیاط اختصاصی هر کدام زیربنایی بالغ بر ۳۰۰ متر مربع را دارند . دو طبقه دیگر شامل طبقه تاسیساتی و هلی پدخواهند بود. باندهای هلی پد جهت امداد و آتش نشانی در مواقع اضطراری مورد استفاده قرار خواهد گرفت و از طریق راه پله های مستقل به پشت بام واحدهای دوبلکس و در نتیجه به راه پله فرار ساختمان ارتباط پیدا می کند.
چنانچه اشاره گردید آرایش واحدهای آپارتمانی به گونه ای است که در حد فاصل دو واحد کنار هم دیوار برشی قرار گرفته است این دیوار ضمن عملکرد سازه ای موجب جداسازی کامل واحدها گردیده است طوریکه انتقال صدا و مزاحمت های معمول آپاتمانی در این واحد ها کاملا حذف گردیده است . نور گیر واحدها کاملا مناسب و با در نظر گرفتن استانداردهای معماری طراحی گردیده است . فضای پرت ( مرده ) داخل واحدها نیز به حداقل رسیده است.
مطالعات ژئوتکنیک
مطالعات ژئوتکنیک طی مذاکراتی با پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در آذر ماه سال ۸۳ شروع گردیده و در نهایت با عقد قرارداد با جناب آقای دکتر مرادی از اساتید دانشگاه تبریز ، انجام و نتایج مطالعات به مشاور پروژه ارائه گردید برای این مطالعات ۳ گمانه ماشینی به عمق ۸۰ ، ۶۰ ، ۶۰ متر و هفت گمانه دستی تارسیدن به آب های زیر زمینی حفر گردید و نمونه های تهیه شده برای آزمایش های مختلف به آزمایشگاه ارسال شد . نتایج مطالعات ژئوتکنیک در جلسات متعدد با حضور اعضای کمیته فنی و مشاور پروژه مورد بررسی قرار گرفت.
شرایط سازه ای خاص، مطالعات لرزه خیزی خاص ساختگاه پروژه را ایجاب می نمود . براین اساس مطالعات مزبور پس از چند استعلام از مشاورین و متخصصین تبریز و تهران توسط دکتر جلالی – از اساتید دانشگاه تبریز انجام و نتایج آن گزارش گردید که این نتایج مورد بررسی اعضای کمیته فنی و مشاور طرح قرار گرفت و در طراحی سازه مد نظر واقع گردید.
مطالعات معماری
مطالعات پروژه شهران از تیر ماه ۱۳۸۳ پس از اخذ مجوز تهیه نقشه از شهرداری تبریز برای ۳۱ طبقه شروع گردید . این مطالعات با مذاکرات خصوصی با معماران بنام تبریز و شرکتهای مهندسین مشاور برای ارائه طرح اولیه ، بر اساس مجوز اخذ شده و تعداد اعضاء صاحب سهام در پروژه آغاز شد که طی مدتی بعد و از میان طرح های ارائه شده با توجه به نورگیری واحدها، سایه اندازی ، سطح اشغال مجاز و تعداد واحدهای تامین شده ، طرح ارائه شده از سوی مهندسین مشاور نماد سبلان بعنوان طرح اولیه ادامه مطالعات برگزیده شد.
در شهریور ماه ۱۳۸۳ بعد از مذاکرات متعدد با شرکت مهندسین مشاور نماد سبلان و پس از ارائه لیست متخصصین دخیل در پروژه و بررسی سوابق این افراد از سوی تعاونی ، شرکت مذکور به عنوان مشاور پروژه انتخاب گردید.
در انجام مطالعات ، نظرات ادارات برق ، گاز ، سازمان آتش نشانی وخدمات ایمنی لحاظ گردید که دستاورد آن پیش بینی آسانسور ویژه آتش نشانی ،ایجاد راه ارتباطی بین پله های فرار – ایجاد باند فرود هلی کوپتر امداد و راه دسترسی به پشت بام بلوک می باشد.
براساس مطالعات اولیه مناسبترین نوع سازه برای این پروژه ، سیستم قاب خمشی ویژه بتنی با دیوار برشی بتنی توسط مهندسین مشاور تشخیص داده شده که تمامی این مطالعات توسط کمیته فنی بررسی و اشکالات موجود رفع گردید.
همچنین ارزیابی فنی و اقتصادی و زمانی سیستم سازه به صورت اسکلت بتن آرمه با سقف پیش تنیده به روش در جا و پس کشیده توسط شرکت CCL IRAN انجام گردید و همچنین مذاکرات کاملی بااین شرکت انجام گرفت و از پروژه های در دست اجرای آنها بازدید به عمل آمد که با توجه به عدم توجیه اقتصادی و انحصاری بودن آن از اجرای سقفها به روش فوق صرف نظر گردید.
از دیگر مطالعات سازه ای استفاده از اتصالات مکانیکی ( کوپلر ) به جای اورلپ می باشد . با توجه به پارامترهای مثبت این روش از جمله کاهش تراکم آرماتور و کاهش میزان مصرف آرماتور به اندازه اورلپها و نیز کاهش پرت نهایی میلگردها طی جلسه کمیته فنی در مورخ ۱۹/۳/۸۵ مقرر گردید جهت وصل آرماتورهای نمره ی ۲۲ به بالا از این روش استفاده گردد.