باقرخان
(۱۲۴۰ش، تبریز ـ ۱۲۹۵ش، قصر شیرین)
سالار ملی، از رهبران و قهرمانان جنبش مشروطه
باقرخان فرزند حاج رضا تبریزی در سال ۱۲۴۰ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. از دوران جوانی در شغل بنایی فعالیت داشت و با شکل‌گیری انقلاب مشروطیت در سال ۱۲۸۴ هجری‌شمسی، برای دفاع از میهن خود وارد میدان نبرد شد.
وی دوست صمیمی و نزدیک ستارخان بود و همراه با او تا پیروزی مشروطیت و برچیده شدن بساط استبداد جنگید.
روس‌ها برای دور کردن ستارخان و باقرخان از تبریز، شهر را در حالت اغتشاش نگه داشته بودند تا اینکه با دعوت از سوی دولت مرکزی پس از کش و قوس‌های فراوان، آن دو مجاهد خستگی ناپذیر را به تهران کشاندند.
مدتی بعد که روس‌ها سراسر تبریز را به تصرف خود درآوردند، خانه این مجاهد نستوه را منفجر کرده و به تعقیب خانواده‌اش پرداختند.
سرانجام به سال ۱۲۹۵ هجری‌شمسی در قضیه مهاجرت ملیون، باقرخان با ۱۸ نفر از همراهانش در نزدیکی قصر شیرین توقف کرده و منتظر خروج روس‌ها از تبریز و باز شدن راه کرمانشاه شده بودند که به دلیل همراه داشتن سکه‌های طلا، گرفتار راهزنان شدند. سارقان زورگیر، پس از جداکردن سرهای بی‌گناهشان از بدن، آنها را بدون غسل به خاک سپردند.
در سال ۱۳۲۴ هجری‌شمسی، حزب دموکرات آذربایجان، بقایای جسد باقرخان را به تبریز انتقال داد و با احترام در آرامستان طوبائیه زادگاهش به خاک سپرده شد.